Μηνύματα
ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ
- Λεπτομέρειες
- 24 Δεκεμβρίου 2012
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
Ἀριθμ. Πρωτ. 1124
ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ
+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ
ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
* * *
"Χριστός γεννᾶται˙ δοξάσατε. Χριστός ἐπί γῆς˙ ὑψώθητε."
Ἄς πανηγυρίσωμεν χαρμοσύνως τήν ἄφατον Θεοῦ συγκατάβασιν. Οἱ Ἄγγελοι προηγοῦνται ψάλλοντες "δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία".
Ἐπί τῆς γῆς ὅμως βλέπομεν καί βιοῦμεν πολέμους καί ἀπειλάς πολέμων. Καί ὅμως δέν ἀναιρεῖται ἐκ τούτου ἡ χαρμόσυνος ἀ γ γ ε λ ί α. Ἡ ε ἰ ρ ή ν η, πράγματι ἦλθεν ἐπί τῆς γῆς διά τῆς καταλλαγῆς, ἐν τῷ προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλά, ἀτυχῶς, δέν κατηλλάγημεν, παρά τό ἅγιον θέλημά Του, οἱ ἄνθρωποι μεταξύ μας. Διακείμεθα ἐχθρικῶς πρός ἀλλήλους. Διακρινόμεθα διά φανατισμούς ὡς πρός τάς θρησκευτικάς καί πολιτικάς μας πεποιθήσεις, διά πλεονεξίαν ὡς πρός τήν ἀπόκτησιν τῶν ἀγαθῶν, διά ἐπεκτατισμόν ὡς πρός τήν ἄσκησιν τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας. Καί οὕτω συγκρουόμεθα πρός τούς συνανθρώπους μας.
Ὁ πεφωτισμένος αὐτοκράτωρ τῶν Ρωμαίων Ἅγιος Κωνσταντῖνος ὁ Μέγας, διά τοῦ Διατάγματος τῶν Μεδιολάνων, τοῦ ἐκδοθέντος ἐν ἔτει 313 μετά Χριστόν, ἐθέσπισε τήν ἐλευθέραν ἄσκησιν τῆς χριστιανικῆς πίστεως, παραλλήλως καί τήν ἐλευθέραν ἄσκησιν πάσης ἄλλης θρησκείας. Δυστυχῶς, μετά τήν πάροδον, ἔκτοτε, χιλίων ἑπτακοσίων ἀκριβῶς ἐτῶν, ἐξακολουθοῦν ἀσκούμενοι κατά τόπους θρησκευτικοί διωγμοί κατά χριστιανῶν ἤ ἄλλων χριστιανικῶν μειονοτήτων.
Παραλλήλως, οἱ οἰκονομικοί ἀνταγωνισμοί ἐντείνονται παγκοσμίως καί ἡ ἐπιδίωξις τοῦ προσκαίρου κέρδους προωθεῖται ὡς κεφαλαιώδης σκοπός. Αἱ θλιβεραί συνέπειαι τῆς ὑπερσυγκεντρώσεως τοῦ πλούτου εἰς χεῖρας ὀλίγων καί τῆς οἰκονομικῆς ἐξαθλιώσεως μεγάλων ἀνθρωπίνων μαζῶν παραβλέπονται. Ἡ δυσαναλογία αὕτη, ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται παγκοσμίως ὡς ο ἰ κ ο ν ο μ ι κ ή
κ ρ ί σ ι ς, εἶναι κατ᾿ οὐσίαν ἀπότοκος τῆς ἠ θ ι κ ῆ ς κ ρ ί σ ε ω ς. Εἰς τήν ἠθικήν ταύτην κρίσιν, ἀτυχῶς ἡ ἀνθρωπότης δέν δίδει τήν πρέπουσαν σημασίαν. Πρός δικαιολόγησιν τῆς στάσεώς της ἐπικαλεῖται τήν ἐλευθερίαν τῶν συναλλαγῶν. Ἡ ἐλευθερία ὅμως τῶν συναλλαγῶν δέν ἐπιτρέπει τό ἔγκλημα. Καί ἐγκληματική συμπεριφορά δέν εἶναι μόνον ἡ περιγραφομένη εἰς τούς ποινικούς κώδικας. Εἶναι καί ἐκείνη ἡ ὁποία, ἄν καί δέν προβλέπεται ὑπό τῶν ἐπιταγῶν τῶν ποινικῶν νόμων, ὑφαρπάζει τόν πλοῦτον τῶν ἄλλων διά καταλλήλων μεθοδεύσεων. Ἐφ᾿ ὅσον ὁ νόμος δέν ἐπιβάλλεται, αἱ ἀντιδράσεις τῶν θιγομένων πολιτῶν ἐκδηλοῦνται πολλάκις ἀνεξελέγκτως καί προκαλοῦν διασάλευσιν τῆς κοινωνικῆς εἰρήνης.
Παρακολουθοῦντες, λοιπόν, ἀπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριαρχείου, τά "σημεῖα τῶν καιρῶν", κατά τά ὁποῖα "ἀκούονται" πανταχόθεν καί βιοῦνται "πόλεμοι καί ἀκαταστασίαι" καί ἐγείρεται ἔθνος ἐπί ἔθνος καί βασιλεία ἐπί βασιλείαν, σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους καί λιμοί καί λοιμοί, φόβητρά τε καί σημεῖα ἀπ᾿ οὐρανοῦ μεγάλα παρουσιάζονται (πρβλ. Λουκ. κα΄, 10-12), βιοῦντες δέ ἐμπραγμάτως τό Βασιλειανόν, ὅτι "τῆς ἀγάπης ἐξαίρετα δύο ταῦτα· τό λυπεῖσθαι μέν καί ἀγωνιᾶν ἐφ᾿ οἷς βλάπτεται ὁ ἀγαπώμενος, χαίρειν δέ καί ἀγωνίζεσθαι ὑπέρ τῆς ὠφελείας αὐτοῦ·...ὁ δέ μή οὕτω συνδιατιθέμενος φανερός ἐστι μή ἀγαπῶν τόν ἀδελφόν" (Μ. Βασιλείου, Ὅροι κατ᾿ ἐπιτομήν, P.G. 31, 1200Α), κηρύττομεν ἀπό τῆς Ἱερᾶς ταύτης Καθέδρας τοῦ Κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας τό ἐπί θύραις νέον Ἔτος ὡς Ἔ τ ο ς Π α ν α ν θ ρ ω π ί ν η ς
Ἀ λ λ η λ ε γ γ ύ η ς.
Ἐλπίζομεν ὅτι οὕτω θά εὐαισθητοποιήσωμεν ἀρκετάς καρδίας τῶν μελῶν τῆς ἀνθρωπότητος ἐπί τοῦ προβλήματος τῆς μεγάλης καί ἐκτεταμένης πτωχείας καί ἐπί τῆς ἀνάγκης λήψεως μέτρων, πρός ἀνακούφισιν τῶν πεινώντων καί δυστυχούντων.
Ζητοῦμεν, ὡς πνευματικός ἐκκλησιαστικός ἡγέτης, τήν σύμπραξιν ὅλων τῶν καλῆς θελήσεως προσώπων καί Κυβερνήσεων διά τήν πραγματοποίησιν ἐπί τῆς γῆς τῆς τοῦ Κυρίου ε ἰ ρ ή ν η ς. Τῆς εἰρήνης, τήν ὁποίαν ἐπηγγέλθησαν οἱ Ἄγγελοι καί ἔφερε τό βρέφος Ἰησοῦς. Ἐπιθυμοῦντες τήν ἀληθῆ εἰρήνην ταύτην, τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν, ὀφείλομεν νά τήν ἐπιδιώκωμεν ἐμπράκτως, μή ἀδιαφοροῦντες διά τάς ἀδυναμίας, πνευματικάς καί ὑλικάς, τοῦ συνανθρώπου, ὑπέρ τοῦ ὁποίου Χριστός κατῆλθεν εἰς τόν κόσμον.
Ἡ ἀγάπη καί ἡ εἰρήνη εἶναι γνωρίσματα τῶν Μαθητῶν καί Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου καί παντός Χριστιανοῦ. Ὅθεν, προτρεπόμεθα ἑαυτούς καί ἀλλήλους, ὅπως κατά τό ῎Ε τ ο ς τοῦτο τῆς Π α ν α ν θ ρ ω π ί ν η ς Ἀ λ λ η λ ε γ γ ύ η ς καταβάλλωμεν ὡς ἄτομα καί ὡς λαοί, συνειδητάς προσπαθείας διά τήν ἄμβλυνσιν τῶν ἀπανθρώπων συνεπειῶν τῶν μεγάλων ἀνισοτήτων καί διά τήν ἀναγνώρισιν ὑπό πάντων τοῦ δικαιώματος τῶν ἀσθενεστέρων πρός ἀπόλαυσιν τῶν ἀπαραιτήτων διά τήν ζωήν τοῦ ἀνθρώπου ἀγαθῶν.
Τοιουτοτρόπως θά ἴδωμεν πραγματοποιουμένην ἐν τῷ μέτρῳ τοῦ ἀνθρωπίνως
ἐφικτοῦ καί ἐπί τῆς γῆς τήν εἰρήνην.
Προσκυνοῦντες μεθ᾿ ἁπάσης τῆς αἰσθητῆς καί τῆς νοητῆς κτίσεως τήν ἐκ Παρθένου ἐπί γῆς ἐνδημίαν τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί κλίνοντες γόνυ ἐνώπιον τοῦ Βρέφους ᾽Ιησοῦ, τοῦ φωτισμοῦ καί σωτῆρος μας, τοῦ ὑπερασπιστοῦ τῆς ζωῆς μας, διερωτώμεθα ἀληθῶς μετά τοῦ Ψαλμῳδοῦ τίνα φοβηθησόμεθα ἤ ἀπό τίνος δειλιάσωμεν (πρβλ. Ψαλμ. 26) οἱ χριστιανοί, ἐφ᾿ ὅσον "ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ" (πρβλ. Λουκ. β΄ 11), "ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων καί βασιλεύς τῆς δόξης" (πρβλ. Ψαλμ. 23);
Εὐχόμεθα καί προσευχόμεθα ἐκτενῶς καί ὁλοκαρδίως ὅπως τό ἀνατέλλον ἔτος 2013 καταστῇ διά πάντας ἔτος πανανθρωπίνης ἀλληλεγγύης, ἐλευθερίας, καταλλαγῆς, εὐδοκίας, εἰρήνης καί εὐφροσύνης καί ὅπως ὁ ἐν Σπηλαίῳ τεχθείς προαιώνιος Λόγος τοῦ Πατρός, ὁ ἑνώσας τούς ἀγγέλους καί τούς ἀνθρώπους ἐν ἑνί τάγματι καί ποιήσας εἰρήνην ἐπί τῆς γῆς, χαρίζῃ εἰς πάντας ὑπομονήν, ἐλπίδα καί δύναμιν καί εὐλογῇ τόν κόσμον διά τῶν θείων δωρεῶν τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ. Ἀμήν.
Φανάριον, Χριστούγεννα ,βιβ´
+ Ὁ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν
Πηγή : Site Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον
http://www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=gr&id=1598&tla=gr
ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2012
- Λεπτομέρειες
- 23 Δεκεμβρίου 2012
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Μητροπολίτου Πισιδίας Σωτηρίου
Ἐξάρχου Σίδης καὶ Ἀτταλείας
Ἀδελφοί μου,
Τὰ ἁγιογραφικὰ ἀναγνώσματα τῶν ἡμερῶν τῶν Χριστουγέννων μᾶς ζωντανεύουν τὶς ταπεινότατες συνθῆκες μέσα στὶς ὁποῖες ἦρθε στή γῆ ὡς ἄνθρωπος ὁ Μονογενὴς Υἱὸς καί Λόγος τοῦ Θεοῦ: Γεννήθηκε σὲ ἕνα χωριὸ μιᾶς χώρας σκλαβωμένης στούς Ρωμαίους κατακτητές, ἀπὸ μιὰ μάνα ὀρφανή ἀπὸ τὰ παιδικά της χρόνια· ὁ φτωχός προστάτης της Ἰωσὴφ, τὸ βράδυ ἐκεῖνο πού ἒφθασαν στὴ Βηθλεέμ, ἀναζήτησε κατάλυμα, γιά νά διανυκτερεύσουν, ἀλλά δέν βρῆκε παρά σέ ἕνα φτωχικό χάνι, μέσα σέ μιά σπηλιά, ὅπου σταύλιζαν τά ζῶα. Τὸ πρῶτο λίκνο τοῦ Νεογέννητου Ἰησοῦ ἦταν μιὰ φάτνη, στήν ὁποία ἔριχναν τὴν τροφὴ τῶν ζώων. Ὁ ἀέρας ποὺ πρωτοανέπνευσε ἦταν ἡ δυσωδία τοῦ σταύλου. Ἀλλὰ μήπως ἀργότερα καλυτέρεψαν οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς τοῦ Νηπίου; Δὲν ἄργησε νὰ ἐκδηλωθεῖ ἐναντίον Του τὸ μῖσος τοῦ τοπικοῦ ἄρχοντα, τοῦ Ἡρώδη, ποὺ ἐπεδίωξε νὰ Τὸν σφάξει! Γιὰ τὴν προστασία Του ἀναγκάστηκε ὁ προστάτης Του Ἰωσὴφ νὰ Τὸν μεταφέρει, μὲ τὴν Ἁγία Μητέρα Του, στὴ χώρα τοῦ Νείλου. Ἔτσι, μαζὶ μὲ ὅλα τὰ ἄλλα δεινά, ἀπὸ τὴ νηπιακή Του ἡλικία, γνώρισε καὶ τὶς ταλαιπωρίες τῆς προσφυγιᾶς!
Ἀλήθεια, παρόμοιες δὲν εἶναι οἱ συνθῆκες μέσα στὶς ὁποῖες ζοῦν σήμερα πολλὰ μέλη τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ποὺ ἀποτελοῦν τὸ Μυστικὸ Σῶμα Του! Κάποιες, λίγες ἢ πολλὲς ἀπὸ αὐτές, μπορεῖ νὰ ἀγγίζουν κι ἐμᾶς. Καὶ ἡ Ἐκκλησία ἐπιμένει, ἐπὶ δυὸ χιλιάδες χρόνια, νὰ ἑορτάζει τὰ σχετικὰ μὲ τὴ Θεία Γέννηση αὐτὰ γεγονότα, μὲ ἰδιαίτερη λαμπρότητα! Γιατί; Πρῶτον, γιὰ νὰ μᾶς τονίσει ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς θέλησε «νὰ γίνει σὲ ὅλα ὅμοιος μὲ τὰ ἀδέλφια Του» (Ἑβρ.2,17) καὶ ὡς ἄνθρωπος νὰ συμπάσχει μὲ κάθε πονεμένο. Καὶ Δεύτερον, γιὰ νὰ παίρνουμε κουράγιο σὲ κάθε δοκιμασία μας, ὅταν σκεπτόμαστε ὅτι, πρὶν ἀπό μᾶς καὶ γιὰ χάρη μας, ὁ Ἰησοῦς ἔζησε φτωχός, ἄστεγος, πεινασμένος, πρόσφυγας, κατατρεγμένος, συκοφαντημένος, ὅσο κανένας μας. Καὶ ὅπως Ἐκεῖνος ὅλα τὰ ἀντιμετώπισε, ἔτσι θὰ βοηθήσει κι' ἐμᾶς νὰ νικήσουμε κάθε ἀντιξοότητα τῆς ζωῆς. Ἐξ ἄλλου, καθώς μᾶς διαβεβαιώνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «ὅσα ὑποφέρουμε τώρα δὲν ἰσοσταθμίζουν τὴν δόξα πού μᾶς ἐπιφυλάσσει ὁ Θεὸς στὸ μέλλον» (Ρωμ.8,18).
Τὶς ἡμέρες τῶν Χριστουγέννων ὅμως δὲν θυμόμαστε μόνον τὰ δυσάρεστα, ἀλλὰ καὶ τὰ κοσμοχαρμόσυνα γεγονότα. Τὸν ὕμνον τῶν Ἀγγέλων: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία»· Τὸ μήνυμα τοῦ Ἀγγέλου στοὺς ἄγρυπνους Ποιμένες: «Ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ, ὃς ἐστι Χριστὸς Κύριος...» , καὶ τὴν πρόθυμη ἀναταπόκρισή τους νὰ σπεύσουν νὰ Τὸν προσκυνήσουν. Τὴν ὁδοιπορία τῶν σοφῶν Μάγων μέχρι τὴ Βηθλεέμ, μὲ τὴν καθοδήγηση τοῦ ἀστέρα, τὴν προσφορὰ τῶν πολύτιμων καί συμβολικών δώρων τους στὸ Θεῖον Βρέφος καὶ τὴν εὐλαβικὴ προσκύνησή τους. Ὅλα αὐτά ἦταν προαγγελία ὅτι μὲ τὸν καιρό ἑκατομμύρια ἀνθρώπων ἀπὸ κάθε κοινωνικὴ τάξη θὰ προσέρχονταν ταπεινὰ νὰ προσκυνήσουν τὸν Τεχθέντα στὴ Βηθλεὲμ Ἰησοῦν, νὰ Τὸν πιστέψουν ὡς Σωτήρα τους καὶ νὰ ἑνωθοῦν μαζί Του, μὲ τὰ ἱερὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας Του.
Κι ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, ἄς προσεγγίσουμε τὴν «Ἅγια Νύχτα» τὴ Θεία Φάτνη, γιὰ νὰ δοξολογήσουμε μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους τὸν Τεχθέντα Σωτήρα μας· γιὰ νὰ Τὸν προσκυνήσουμε εὐλαβικὰ μαζὶ μὲ τοὺς ταπεινοὺς Ποιμένες· γιὰ νὰ Τοῦ προσφέρουμε μαζὶ μὲ τοὺς Μάγους τὰ πλέον πολύτιμα δῶρα μας, τὴν ἀληθινὴ λατρεία μας, τὴν πίστη μας, τὴν ἀγάπη μας, ὁλόκληρη τὴν ψυχή μας νὰ τὴν ἐξαγιάσει, ἀφοῦ ἄλλωστε αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του.
Μὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις εὔχομαι σὲ ὅλους σας ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
Ἀττάλεια, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2012
+Ὁ Πισιδὶας Σωτήριος
ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΠΙ Τῼ ΑΓΙῼ ΠΑΣΧΑ
- Λεπτομέρειες
- 14 Απριλίου 2012
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ
ΕΠΙ Τῼ ΑΓΙῼ ΠΑΣΧΑ
Ἀριθμ. Πρωτ. 237
+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ ΤΩι ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
* * *
Πρωτότοκος τῶν νεκρῶν ἐγένετο
(Ἀναστάσιμον ἀπολυτίκιον γ΄ ἤχου).
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἐὰν ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ ἀφεώρα μόνον εἰς Αὐτόν, ἡ σημασία της δι' ἡμᾶς θὰ ἦτο μηδαμινή. Ἀλλὰ ὁ Χριστὸς δὲν ἀνέστη μόνος. Συνανέστησε μεθ' Ἑαυτοῦ καὶ πάντας τοὺς ἀνθρώπους. Βροντοφωνεῖ σχετικῶς ὁ ἐκ τῶν προκατόχων ἡμῶν Ἱερὸς Χρυσόστομος: "Ἀνέστη Χριστός, καὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐν τῷ μνήματι∙ Χριστὸς γὰρ ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο"∙ ἀπαρχὴ δηλονότι τῆς ἀναστάσεως πάντων τῶν κεκοιμημένων καὶ τῶν ἐφεξῆς κοιμηθησομένων, καὶ τῆς μεταβάσεως αὐτῶν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν. Τὸ μήνυμα εἶναι χαροποιὸν δι' ὅλους, διότι ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ κατήργησε τὴν δύναμιν τοῦ θανάτου. Οἱ πιστεύοντες εἰς Αὐτὸν προσδοκοῦν ἀνάστασιν νεκρῶν καὶ διὰ τοῦτο βαπτίζονται εἰς τὸν θάνατον Αὐτοῦ, συνανίστανται μετ' Αὐτοῦ, καὶ ζοῦν ζωὴν αἰώνιον.
Ὁ μακρὰν τοῦ Χριστοῦ κόσμος προσπαθεῖ νὰ συσσωρεύσῃ ὑλικὰ ἀγαθά, διότι στηρίζει ἐπ' αὐτῶν τὴν ἐλπίδα τῆς ζωῆς του. Ἐλπίζει ἀκρίτως ὅτι διὰ τοῦ πλούτου θὰ ἀποφύγῃ τὸν θάνατον. Καὶ ὁ πλανώμενος ἄνθρωπος διὰ νὰ συσσωρεύσῃ πλοῦτον, ἐπιμηκύνοντα δῆθεν τὴν ζωήν του, σκορπίζει τὸν θάνατον εἰς τοὺς ἄλλους. Ἀφαιρεῖ ἀπὸ αὐτοὺς τὴν οἰκονομικὴν δυνατότητα τῆς ἐπιβιώσεως, καὶ πολλάκις διακόπτει βιαίως τὸ νῆμα τῆς ζωῆς των, ἐλπίζων ὅτι οὕτω θὰ διασώσῃ τὴν ἰδικήν του ζωήν.
Ἀλλά, ἀλλοίμονον! Ἡ πλάνη του εἶναι μεγάλη. Ἡ ζωὴ κερδίζεται μόνον διὰ τῆς πίστεως εἰς τὸν Χριστόν καὶ διὰ τῆς εἰς Αὐτὸν ἐνσωματώσεως.
Ἡ ἐμπειρία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας βεβαιοῖ ὅτι οἱ ἑνωθέντες μετὰ τοῦ Χριστοῦ ζοῦν καὶ μετὰ θάνατον, συνυπάρχουν μετὰ τῶν ζώντων, συνδιαλέγονται μετ' αὐτῶν, ἀκούουν αὐτοὺς καὶ πολλάκις ἱκανοποιοῦν θαυματουργικῶς τὰ αἰτήματά των.
Δὲν χρειάζεται πλέον ἡ ἀναζήτησις τοῦ μυθολογικοῦ "ἀθανάτου ὕδατος". Ἡ ἀθανασία ὑπάρχει ἐν τῷ Χριστῷ, καὶ προσφέρεται δι' Αὐτοῦ πρὸς ὅλους.
Δὲν χρειάζεται νὰ ἐξολοθρεύωνται λαοὶ διὰ νὰ ἐπιβιώσουν ἄλλοι λαοί. Οὔτε χρειάζεται νὰ ἐξολοθρεύωνται ἀνυπεράσπιστοι ἀνθρώπιναι ὑπάρξεις διὰ νὰ ζήσουν ἀνετώτερον ἄλλαι ἀνθρώπιναι ὑπάρξεις. Εἰς ὅλους ὁ Χριστὸς προσφέρει τὴν ἐπίγειον καὶ τὴν ἐπουράνιον ζωήν. Ἀνέστη, καὶ ὅσοι ἐπιθυμοῦν ἀκολουθοῦν Αὐτὸν εἰς τὸν δρόμον τῆς Ἀναστάσεως. Ἀντιθέτως, ὅσοι ἐμμέσως ἢ ἀμέσως σκορπίζουν τὸν θάνατον, νομίζοντες ὅτι οὕτω θὰ παρατείνουν ἢ θὰ διευκολύνουν τὴν ἰδικήν των ζωήν, καταδικάζουν ἑαυτοὺς εἰς τὸν αἰώνιον θάνατον.
Ὁ Ἀναστὰς Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἵνα πάντες οἱ ἄνθρωποι ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν. Ἀποτελεῖ μεγάλην πλάνην ἐὰν πιστεύωμεν ὅτι θὰ προέλθῃ εὐημερία εἰς τὸ ἀνθρώπινον γένος διὰ τῶν ἀλληλοσπαραγμῶν. Ὁ Χριστὸς ἀνιστᾷ τοὺς νεκροὺς καὶ ἀκυρώνει τὴν θανάτωσιν αὐτῶν. Ἔχει τὴν δύναμιν τῆς ὑπερβάσεως τοῦ θανάτου. Τὸ γεγονὸς δὲ ὅτι ἐνίκησε τὸν θάνατον, ἐπιβεβαιοῖ τὴν ἀπέχθειαν Αὐτοῦ πρὸς αὐτόν. Ὁ Χριστὸς ὁδηγεῖ εἰς τὴν ζωήν, καὶ ἐπαναχορηγεῖ αὐτήν, τυχὸν διακοπεῖσαν, διότι Ἐκεῖνος εἶναι "ἡ Ζωὴ καὶ ἡ Ἀνάστασις ἡμῶν". Διὰ τοῦτο οἱ πιστοὶ δὲν φοβούμεθα τὸν θάνατον. Ἡ δύναμις ἡμῶν δὲν ἔγκειται εἰς τὸ ἄτρωτον τῆς ὑπάρξεώς μας ἀλλὰ εἰς τὸ ἀναστάσιμον αὐτῆς.
Χριστὸς ἀνέστη! Καὶ ἡμεῖς θὰ ἀναστηθῶμεν!
Ἂς ἀκολουθήσωμεν, ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, τὸν Ἀναστάντα Χριστόν, εἰς πάντα τὰ ἔργα Αὐτοῦ. Ἂς βοηθήσωμεν τοὺς στερουμένους τῶν μέσων τῆς ἐπιβιώσεως νὰ συντηρηθοῦν εἰς τὴν ζωήν. Ἄς διακηρύξωμεν εἰς τοὺς ἀγνοοῦντας τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ ὅτι δι' αὐτῆς κατηργήθη ὁ θάνατος καὶ ὅτι συνεπῶς δύνανται καὶ αὐτοὶ νὰ μετάσχουν τῆς Ἀναστάσεως Αὐτοῦ, πιστεύοντες εἰς Αὐτόν καὶ ἀκολουθοῦντες τὰ ἴχνη Του. Ἡ ἰδικὴ μας ἀνάστασις τότε μόνον εἶναι δυνατή, ὅταν προσφέρηται διὰ τὴν ἀνάστασιν τῶν ἄλλων ἀδελφῶν μας. Τότε μόνον ἡ νικητήριος διακήρυξις "Χριστὸς Ἀνέστη" θὰ ἐνεργῇ σωστικῶς δι' ὅλην τὴν ἀνθρωπότητα. Γένοιτο!
Ἅγιον Πάσχα 2012
+ Ὁ Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρὸς Χριστὸν Ἀναστάντα
εὐχέτης πάντων ὑμῶν
----------------------------------------------
Ἀναγνωσθήτω ἐπ' ἐκκλησίας κατὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Πάσχα, μετὰ τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον.
Μήνυμα Πάσχα 2012
- Λεπτομέρειες
- 14 Απριλίου 2012
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
Ἀττάλεια Πάσχα 2012
«Πάσχα τό τερπνόν, πάσχα Κυρίου πάσχα, πάσχα πανσεβάσμιον ἡμῖν σήμερον ἀνέτειλε ... ὧ πάσχα λύτρον λύπης»!
Ἀνέστη ὁ Χριστός μας, ἀδελφοί μου, καί λύτρωσε ὁριστικά τήν ἀνθρώπινη φύση ἀπό τή δουλεία τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου. Συγχρόνως ὅμως μᾶς λυτρώνει καί ἀπό τίς ποικίλες δοκιμασίες, τίς θλίψεις καί τόν πόνο, πού δοκιμάζουμε στήν «κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος» τοῦ ἐπίγειου βίου μας.
Ὅταν ἐμπιστευόμαστε τόν ἑαυτόν μας στόν Χριστό, γνωρίζουμε καλά ὅτι γιά Ἐκεῖνον τίποτε δεν εἶναι ἀδύνατον. Ὅσο μεγάλος καί ἄν εἶναι ὁ πόνος πού μᾶς συνθλίβει τήν καρδιά. Διότι ὁ Κύριός μας εἶναι ὅλος ἀγάπη! Ἀπό ἀγάπη, μέ τή θέλησή Του, ἔγινε ἄνθρωπος καί ἀπό ἀγάπη γιά μᾶς ὑπέστη τά φρικτά πάθη καί τό σταυρικό θάνατο. Γι΄αὐτό αἰσθανόμαστε διαρκῶς τόν σταυρωμένο καί ἀναστημένο Χριστό δίπλα μας νά σκύβει μέ στοργή καί ἀποφασιστικό ἐνδιαφέρον πάνω στίς ἀγωνίες μας καί τίς πληγές μας. Γιά νά μᾶς ἀκούσει, νά μᾶς δώσει θάρρος καί να ἐπουλώσει τά σωματικά ἤ ψυχικά τραύματα.
Οἱ φίλοι μας καί οἱ συγγενείς μας, μπορεῖ νά ἀδιαφορήσουν στόν πόνο μας καί να κλείσουν τά αὐτιά τους στούς στεναγμούς μας. Ὅμως ὁ Κύριος καί Θεός μας, ὁ Ἰησοῦς Χριστός ποτέ. «Ὁ πατήρ μου καί ἡ μήτηρ μου ἐγκατέλιπόν με, ὁ δέ Κύριος προσελάβετό μοι», βεβαιώνει ὁ θεόπνευστος ψαλμωδός. Γι΄αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο ἡ Ἐκκλησία μᾶς προτρέπει σταθερά νά ἀφήνουμε ὅλη μας τή ζωή στα χέρια τοῦ Θεοῦ : «... ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῶ τῶ Θεῶ παραθώμεθα» καί νά εἴμαστε νηφάλιοι στίς δοκιμασίες μας, οἱ ὁποῖες στίς ἡμέρες μας ἔχουν πληθυνθεῖ.
Ὁ Ἰησοῦς εἶναι σαφής πρός τούς μαθητές του : μή ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία, πιστεύετε εἰς τόν Θεόν καί εἰς ἐμέ πιστεύετε! (Ἰωάν. 14. 1).
Πρός αὐτή τήν κατεύθυνση ἄς στραφεῖ καί ὁ δικός μας ἀγῶνας. Ἄν ἔχουμε ἀκράδαντη πίστη, ἀκόμη καί με θαύματα θά μᾶς εὐεργετεῖ ὁ Κύριός μας!
Καί ἄν ἡ ἀνθρώπινη ἀδυναμία γεννᾶ λογισμούς ὁλιγοπιστίας, μέ κραυγή ἐκ βαθέων ἄς Τον παρακαλοῦμε : «πρόσθες ἡμῖν πίστιν Κύριε» (Λουκ. 17,5).
Τό θαῦμα, τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, στήριξε τό πνευματικό οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας μας, τήν πίστη τῶν Ἀποστόλων καί ὁλων τῶν χριστιανῶν διαμέσου τῶν αἰώνων! Αὐτό τό θαῦμα, ἀδελφοί, ἄς δυναμώνει τήν πίστη ὅλων μας στήν ἀγάπη τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ, πού στέκεται δίπλα μας στίς δοκιμασίες καί τίς δυσχέρειες καί μᾶς λυτρώνει ἀπό τά ποικίλα ἀδιέξοδα τοῦ βίου μας.
Εὐφρόσυνη ἡ ἀναστάσιμος περίοδος μέ εἰρήνη ψυχῆς και πνευματική χαρά!
Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ Α Ν Ε Σ Τ Η !
+ Ὁ Πισιδίας Σωτήριος
ΚΗΡΥΓΜΑ ΕΟΡΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ 2012
- Λεπτομέρειες
- 24 Μαρτίου 2012
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
Εἰς Ι.Ν. Ἁγ. Νικολάου Σεούλ
«Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό κεφάλαιον καί τοῦ ἀπ΄αἰῶνος Μυστηρίου ἡ φανέρωσις».
Ἀμέτρητους αἰῶνες οἱ ἄνθρωποι ὅλης τῆς γῆς περίμεναν αὐτή τήν ἡμέρα. Κάθε λαός εἶχε διασώσει μία ἀρχαία παράδοση ὅτι θά ἔλθη ὁ ἐλευθερωτής νά ἀπαλλάξει τόν ἄνθρωπο ἀπό τά δεινά πού τόν βασανίζουν.
Ἀλλά ἡ προσμονή τῆς ἐλεύσεως τοῦ Λυτρωτή στη μυθολογία καί στίς λαϊκές παραδόσεις ὅλων τῶν λαῶν ἦταν συγκεχυμένη. Ὅλα τά κάλυπτε μιά μορφή μυστηρίου. Ὥσπου τό μυστήριο αὐτό ἀπεκαλύφθη.
Καί ἀκριβῶς σήμερα ἑορτάζουμε αὐτοῦ «τοῦ ἀπ΄αἰῶνος Μυστηρίου τήν φανέρωσιν». Δηλαδή τί ἔγινε ; «ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ Υἱός τῆς Παρθένου γίνεται». Πώς τό μάθαμε ; «Ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ τήν χάριν εὐαγγελίζεται». Καί τί λέγει στήν ἔκπληκτη Ἀγνή Παρθένο Μαρία ; «Χαίρε κεχαριτωμένη... Τό Ἅγιο Πνεῦμα θά ἔλθει ἐπάνω σου καί θά γεννήσεις υἱόν, ...καί αὐτό τό Ἅγιο Παιδί θά εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ... καί θά τόν ὀνομάσεις Ἰησοῦν» πού σημαίνει Σωτήρας.
Ἀδελφοί μου, πόσο προνομιοῦχοι εἴμαστε ἐμεῖς, πού δέν ζήσαμε στά χρόνια ἐκεῖνα τῆς προσμονῆς, ἀλλά ζοῦμε μετά τόν ἐρχομό στόν κόσμο τοῦ Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ πού συνέτριψε τή δύναμη καί τήν ἐξουσία τοῦ διαβόλου. Καί ὄχι μόνον αὐτό. Γιατί μόνον τό ὅτι ζοῦμε στήν ἐποχή τῆς Χάριτος δέν θά ἦταν ἀρκετό νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τίς δαιμονικές συνέπειες ὅπως δέν σώζονται καί τά δισεκατομμύρια τῶν συνανθρώπων μας, πού παρ΄ὅλον ὅτι ζοῦν μετά Χριστόν δέν γνώρισαν τήν ἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ. Καί τοῦτο, γιατί δέν γνώρισαν ἀκόμη τόν Χριστό, τόν Ἐλευθερωτήν τῶν ψυχῶν μας ὡς Θεόν καί Σωτῆρα τους ! Ἐμᾶς ὁ Κύριος μᾶς ἐλέησε νά Τόν γνωρίσουμε, νά Τόν πιστέψουμε, νά ἐνωθοῦμε μαζί Του μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα. Μέ τά ἄλλα Ἱερά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μᾶς ἐνισχύει στόν πνευματικό μας ἀγῶνα, μᾶς τρέφει μέ τό Ἅγιο Σῶμα καί Αἷμα Του, κατά τίς Θ. Λειτουργίες, καί μᾶς προετοιμάζει ἀπό τήν ἐδῶ στρατευομένη Ἐκκλησία Του νά μᾶς μεταθέσει στήν θριαμβεύουσα οὐράνια Ἐκκλησία Του, ὅπου θά ζοῦμε αἰώνια μαζί Του. Τί χαρά! Τί εὐλογία!
Καί ὅλα αὐτά ξεκίνησαν ἀπό τό γεγονός αὐτό πού γιορτάζουμε σήμερα. Ἀπό τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου. Πόσον εὐγνώμονες πρέπει νά αἰσθανόμαστε, μετά τόν Θεόν, πρός τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, πού μέ τήν πίστη καί ὑπακοή Της στό ἄγγελμα τοῦ Θεοῦ, δέχθηκε νά ἐκπληρωθεῖ τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου !
Ἀλλά ἀδελφοί μου ἡ σημερινή ἡμέρα, πού γιορτάζουμε «Χαρᾶς Εὐαγγέλια», καλεῖ ὅλους μας τήν χαρά τῆς λυτρώσεως νά μή τήν κρατήσουμε μόνον γιά τόν ἑαυτό μας. Ἐμεῖς πῶς γνωρίσαμε τόν Χριστό ! Κάποιος ἄλλος μᾶς μίλησε. Ἀπό κάποιον ἄλλον πήραμε ἀφορμή γιά νά ἔρθουμε στήν Ἐκκλησία, νά κατηχηθοῦμε καί νά βαπτισθοῦμε ! Δέν ἔχουμε, λοιπόν, χρέος καί μεῖς, σέ κάποιον ἄλλον νά μεταδώσουμε τήν εὐλογία πού πήραμε ; Νά τοῦ μεταδώσουμε τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ, πού φώτισε καί τίς δικές μας ψυχές καί ἔτσι μποροῦμε στό τέλος τῆς κάθε Λειτουργίας νά ἀναφωνοῦμε : «Εἴδομεν τό Φῶς τό Ἀληθινόν... εὕρωμεν πίστιν ἀληθῆ» ! Γιατί νά μή μεταδώσουμε αὐτή τήν ἀληθινή πίστη σέ ἀνθρώπους, πού βασανίζονται μέ τά μάγια καί τίς μαντεῖες καί τούς σκοτίζει τόν νοῦ καί τήν καρδιά ὁ ἀνθρωποκτόνος διάβολος ; Σέ ἀνθρώπους πού ζοῦν «ὡς ἐλπίδα μή ἔχοντες καί ἄθεοι ἐν τῷ κόσμῳ» (Ἐφες. 2, 12). Καί ἀκριβῶς γιατί δέν πιστεύουν στόν Παντοδύναμο καί Πανάγαθο Θεόν Πατέρα καί στόν γεμάτον ἀγάπην Υἱόν Του, πού ἔδωσε τή ζωή Του γιά νά σωθοῦμε μεῖς, ἀπελπίζονται, μελαγχολοῦν καί κάποιοι φθάνουν καί στήν αὐτοκαταστροφή ! Ὁ Ἀδελφόθεος Ἰάκωβος μᾶς ἀποκαλύπτει ὅτι «ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλόν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχήν ἐκ θανάτου καί καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν» (5, 20). Εἶναι τόσο ὅμορφο νά μοιραζόμαστε τή χαρά μας μέ τούς συνανθρώπους μας !
Ἔτσι, ὅλοι μαζί, θά ἀξιωνόμαστε νά διακηρύττουμε «χαρᾶς εὐαγγέλια» στήν πάσχουσα κοινωνία μας καί νά συμβάλλουμε στήν ἐκπλήρωση τοῦ αἰτήματος τῆς Κυριακῆς προσευχῆς : «Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία Σου». Ἀμήν.
π. Σ.
