Ερειπωμένες Πόλεις
Ἀπό τούς προχριστιανικούς χρόνους κατά τήν ἑλληνιστική, ρωμαϊκή καί βυζαντινή περίοδο στήν Παμφυλία καί Λυκία, ὅπως καί στίς ἄλλες περιοχές τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, πολλές εἶναι οἱ πόλεις πού παρουσίασαν ἔξοχο πολιτισμό. Καί μόνο τά ἐρείπιά τους, πού βλέπουμε σήμερα, θυμίζουν τήν παλιά τους δόξα.
Ἔχει λεχθεῖ ὅτι στήν Ἑλλάδα δέν ὑπάρχουν τόσα ἀρχαῖα μνημεῖα, ὅσα ἑλληνικά μνημεῖα ὑπάρχουν στή Μικρά Ἀσία καί οὔτε στήν Ἰταλία ὑπάρχουν τόσα πολλά μνημεῖα, πού ὑπάρχουν στήν Μικρά Ἀσία ἀπό τήν ρωμαϊκή περίοδο.
Δυστυχῶς οἱ περισσότερες ἀπό τίς ἔνδοξες αὐτές πόλεις, μέ τήν ἐξασθένηση τῆς βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας, ἄρχισαν νά ἐρημώνονται.
Ἄς δοῦμε μερικές ἀπό αὐτές τίς πόλεις, πού ἰδιαίτερα μᾶς ἐνδιαφέρουν.
Βαπτιστήριον ἀπό τήν Ἀντιόχειαν τῆς Πισιδίας. (Μουσεῖον Γιολβάτς).
Η ΠΕΡΓΗ Perge (Murtana)
- Λεπτομέρειες
- 11 Ιανουαρίου 2011
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
Ἡ Πέργη, τά σημερινά Μούρτανα, εἶναι ἀρχαία πόλη τῆς Παμφυλίας, πού βρίσκεται 18 χιλιόμετρα ἀνατολικά τῆς Ἀττάλειας, στή δεξιά ὄχθη τοῦ ποταμοῦ Κέστρου (Ἀκ-Σού), ὁ ὁποῖος ἀπό ἐκεῖ μέχρι τίς ἐκβολές του ἦταν πλωτός.
Κτίστηκε μετά τόν Τρωϊκό πόλεμο ἀπό τούς Ἕλληνες πού κατέβηκαν στόν νότο, μέ ἀρχηγούς τούς μάντεις Κάλχα καί Ἀμφίλοχο.
ΤΟ ΣΥΛΛΑΙΟΝ (Sillyon)
- Λεπτομέρειες
- 11 Ιανουαρίου 2011
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
Τό ἀρχαῖο Σύλλαιον κατά τόν Ἱεροκλῆ, ἀναφέρεται ὡς ἡ δεύτερη πόλη τῆς Παμφυλίας, ἀμέσως μετά τήν Πέργη. Ἡ σημερινή ὀνομασία της εἶναι YANKÖY ΗISSAR ἤ ASSARKÖY. Βρίσκεται Β.Α. τῆς Πέργης σέ δυσπρόσιτη περιοχή, στίς παρυφές τοῦ Ταύρου καί ἀπέχει 18 χιλιόμετρα ἀπ΄αὐτήν.
Η ΤΕΡΜΗΣΟΣ (Termessos)
- Λεπτομέρειες
- 11 Ιανουαρίου 2011
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
Ἡ Τερμησός ἦταν μιά ἀπό τίς πιό πλούσιες καί πολυάνθρωπες πόλεις τῆς Πισιδίας. Ἦταν κτισμένη ἐκεῖ ὅπου βρίσκεται ἡ σημερινή πόλη Güllük στό ὄρος Σόλυμα, παραφυάδα τοῦ Ταύρου, σέ ὑψόμετρο 1050 μέτρα καί σέ ἀπόσταση 30 χιλιομέτρων Β.Δ. τῆς Ἀττάλειας.
ΣΕΛΕΥΚΕΙΑ (Seleucia)
- Λεπτομέρειες
- 11 Ιανουαρίου 2011
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
Ἡ Σελεύκεια τῆς Παμφυλίας ἦταν μία ἀπό τίς πολλές πόλεις τῆς Μικρᾶς Ἀσίας πού ἔφεραν τό ὄνομα αὐτό. Ἱδρυτές τους ἦταν ὁ Σέλευκος Α΄ ὁ Νικάνωρ (312-280), ἕνας ἀπό τούς στρατηγούς τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, καί οἱ διάδοχοί του, πού ἔφεραν τήν ἐπωνυμία Σελευκίδες. Ἡ κυριαρχία τῆς δυναστείας τῶν Σελευκιδῶν ἐκτεινόταν ἀπό τή Μεσόγειο μέχρι τόν Ἰνδό ποταμό, καί διατηρήθηκε μέχρι τό 64 π.Χ., πού καταλύθηκε ἀπό τούς Ρωμαίους.