Όσιοι
Η ΟΣΙΑ ΜΑΤΡΩΝΑ Η ΕΚ ΠΕΡΓΗΣ
- Λεπτομέρειες
- 02 Αυγούστου 2010
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
Ἡ Ὁσία Ματρώνα γεννήθηκε στήν Πέργη, περί τό ἔτος 420, ἀπό γονεῖς πλουσίους. Στήν ἡλικία τῶν δέκα πέντε ἐτῶν τήν πάντρεψαν μέ ἕνα νέον, ὀνομαζόμενον Δομετιανόν. Ἀπέκτησαν μιά κόρη, πού τήν ὀνόμασαν Θεοδώρα ἡ ὁποία ὅμως πέθανε νωρίς.
Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Ο ΙΟΡΔΑΝΙΤΗΣ, ΕΚ ΛΥΚΙΑΣ
- Λεπτομέρειες
- 02 Αυγούστου 2010
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
Ὁ Ὅσιος Γεράσιμος, γεννήθηκε στήν ἐπαρχία τῆς Λυκίας τῆς Μ. Ἀσίας. Ἀπό τήν παιδική του ἀκόμα ἡλικία εἶχε κλίση πρός τή μοναχική ζωή. Στήν κατάλληλη ἡλικία ἐντάχθηκε σέ κοινόβιο Μοναστήρι τῆς πατρίδας του. Ὡς Μοναχός διακρίθηκε γιά τούς πνευματικούς του ἀγῶνες καί τήν ἀσκητική του ζωή. Μέσα του ὅμως μεγάλωνε ὅλο καί περισσότερο ὁ πόθος γιά τήν ἐρημική ἡσυχαστική ζωή. Περί τό ἔτος 451 μέ τήν εὐλογία τοῦ ἡγουμένου του ἔφυγε γιά τούς Ἁγίους Τόπους. Ἀφοῦ προσκύνησε τό ἱερό Σπήλαιο τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου στή Βηθλεέμ, τόν φρικτό Γολγοθᾶ, τόν Πανάγιο Τάφο καί τά ἄλλα ἱερά Προσκυνήματα στά Ἱεροσόλυμα, ἐπισκέφθηκε τά μεγάλα Μοναστήρια τῆς Παλαιστίνης, ἀναζήτησε κατάλληλο τόπο γιά νά μονάσει κοντά στή Νεκρά θάλασσα. Λίγο ἀργότερα, περί τό 455, μετακινήθηκε πρός τήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνη. Ἐκεῖ πλέον ἐγκαταβίωσε ὁριστικά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΕΚ ΠΑΜΦΥΛΙΑΣ
- Λεπτομέρειες
- 02 Αυγούστου 2010
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
Ὁ Ὅσιος Ἀθανάσιος καταγόταν ἀπό τή χώρα τῶν Κιβυρραιωτῶν.[1] Οἱ γονεῖς του ἀνῆκαν στή μεσαία κοινωνική τάξη.
Ὅταν ἐνηλικιώθηκε, (ἀρχές δέκατου αἰῶνα) αἰσθάνθηκε τήν ἀνάγκη νά ἀναζητήσει, κοντά σέ ἅγιες μορφές τῆς ἐποχῆς του, πνευματική καθοδήγηση. Ἔχοντας ἕνα μόνο χιτώνα, κατά τόν λόγον τοῦ Κυρίου «μή κτήσησθε ... δύο χιτῶνας».[2] ἐπισκεπτόταν ἀπό τόπο σέ τόπο πνευματικούς ἄνδρες, ἄκουε μέ προσοχή τίς συμβουλές τους καί προσπαθοῦσε νά ἀποκτήσει τίς ἀρετές τους.
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΛΥΠΙΟΣ Ο ΚΙΟΝΙΤΗΣ
- Λεπτομέρειες
- 09 Ιουλίου 2011
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
Ἦταν ἀπὸ τὴν Ἀδριανούπολη τῆς Παφλαγονίας καὶ ἔζησε τὸν 6ο αἰώνα μ.Χ. Ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι, ὅταν θὰ γεννιόταν ὁ Ἀλύπιος, ἡ μητέρα του εἶδε σὲ ὄνειρο νὰ κρατάει ἕνα λευκὸ ἀρνὶ ποὺ στὰ κέρατά του ἦταν τρεῖς ἀναμμένες λαμπάδες, ποὺ σήμαινε τὶς ἀρετὲς ποὺ θὰ εἶχε τὸ παιδὶ ποὺ θὰ γεννιόταν.
Οἱ γονεῖς του ἔδωσαν στὸν Ἀλύπιο χριστιανικὴ ἀνατροφή, ποὺ στὸ πρόσωπό του ἐπέφερε καρποὺς ἐκατονταπλασίονας. Εἶχε μεγάλη περιουσία, τὴν ὁποία δαπάνησε στοὺς φτωχοὺς καὶ πάσχοντες τῆς περιοχῆς του. Διότι εὐχαρίστησή του ἦταν νὰ ἐκπληρώνει τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ, ποὺ προτρέπει τοὺς χριστιανοὺς νὰ εἶναι «συμπαθεῖς, φιλάδελφοι, εὔσπλαχνοι, φιλόφρονες». Δηλαδὴ νὰ συμπαθοῦν καὶ νὰ συμμετέχουν στὶς λύπες τῶν ἀδελφῶν τους, νὰ ἀγαποῦν σὰν ἀδελφοὺς τοὺς συνανθρώπους τους, νὰ ἔχουν πονετικὴ καὶ τρυφερὴ καρδιὰ καὶ νὰ εἶναι περιποιητικοὶ καὶ εὐγενεῖς.