Μάρτυρες ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Η ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΜΑΡΤΥΡΗΣΑΝΤΕΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Η ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΜΑΡΤΥΡΗΣΑΝΤΕΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

Ἅγιος Θεόδωρος γεννήθηκε στήν Πέργη τῆς Παμφυλίας. Κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Ρώμης Ἀντωνίνου (138-161). Σέ ἡλικία 18 ἐτῶν, ὁ Ἡγεμόνας τῆς Πέργης Θεόδοτος τόν κάλεσε μαζί μέ ἄλλους νέους τοῦ τόπου, οἱ ὁποῖοι διακρίνονταν γιά τή σωματική τους διάπλαση καί δύναμη, νά καταταγεῖ σέ ἐπίλεκτη μονάδα στρατοῦ, ἡ ὁποία θά ἐστέλλετο στή Ρώμη νά ὑπηρετήσει στή φρουρά τοῦ αὐτοκράτορα. Ἀλλά ὅταν τοῦ σφράγισαν τό πιστοποιητικό τῆς στράτευσής του, ὁ Θεόδωρος τό ἔσχισε μέ ὀργή καί τό πέταξε κάτω.

Προέβλεπε ὅτι πηγαίνοντας στή Ρώμη θά τόν ὑποχρέωναν νά λατρεύει τόν αὐτοκράτορα σάν θεό καί νά συμμετέχει στίς εἰδωλολατρικές τελετές, ἐνῶ αὐτός ἦταν ἤδη χριστιανός. Στήν παρατήρηση, γιατί τό ἔκανε αὐτό, θαρραλέα διακήρυξε: «Ἐγώ εἶμαι σφραγισμένος μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα ἀπό τόν βασιλέα μου Χριστόν, ἀπό τότε πού γεννήθηκα, καί σέ ἄλλον βασιλέα στρατιώτης δέν γίνομαι». Ὁ ἡγεμόνας τόν ρώτησε· σέ ποιόν βασιλέα ἔγινες στρατιώτης ; Ὁ Ἅγιος τοῦ ἀπάντησε· στόν Βασιλέα, ὁ ὁποῖος ἐποίησε τόν οὐρανόν καί τήν γῆν. Ὅταν ὁ ἡγεμόνας τόν ξαναρώτησε: Δηλαδή δέν πιστεύεις στούς δικούς μας θεούς; ἀπάντησε: ἐγώ σέ δαίμονες ἀκαθάρτους καί σέ ἀνθρώπους πού ἀνεβάζουν τόν ἑαυτό τους στή θέση τοῦ Θεοῦ οὔτε θυσίασα οὔτε ποτέ θά θυσιάσω.

Μετά τήν ὁμολογία του αὐτή ἄρχισαν νά τόν δέρνουν ἀσταμάτητα, ἐνῶ ὁ Μάρτυρας προσευχόταν ἀντλώντας δύναμη νά ἀντέξει τό μαρτύριο. Ὅταν καί πάλι ὁ Ἅγιος δήλωσε ὅτι προτιμᾶ νά προσφέρει τόν ἑαυτό του θυσία στόν ἀληθινό Θεό, παρά νά ὑποταγεῖ σέ ψεύτικους θεούς, τόν ξάπλωσαν πάνω σέ σιδερένια πυρακτωμένη σχάρα. Τότε κάτι τό ἐκπληκτικό συνέβη. Σχίσθηκε ἡ γῆ στό σημεῖο ἐκεῖνο ἀπό σεισμό καί ξεπήδησε ἀπό κάτω νερό, πού ἔσβησε τή φωτιά καί τήν πυρακτωμένη σχάρα. Ἕνας ἱερέας τῶν εἰδώλων, ὁ Διόσκουρος, πού παρακολουθοῦσε τά συμβαίνοντα, μόλις εἶδε τό πῶς ὁ Μάρτυρας ἀντιμετώπιζε τά βασανιστήριά του καί τό ἐξαίσιο θαῦμα τοῦ σβησίματος τῆς φωτιᾶς, πίστεψε στόν Χριστό.

Τή νύχτα στή φυλακή, ὅπου ἔρριξαν τόν Μάρτυρα, τόν ἐπισκέφθηκε ὁ Ἐπίσκοπος Πήγασος, γιά νά τόν ἐνθαρρύνει καί τόν συμβούλεψε νά δείξει γενναιότητα μέχρι τέλους, γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ.

theodoros-philipa-1 

Τήν πέμπτη μέρα τῶν μαρτυρίων του, ὁδηγήθηκε καί πάλι στόν Θεόδοτο. Ἀφοῦ ὁ Ἅγιος ἐπανέλαβε τήν ὁμολογία του, ὅτι μένει πιστός στόν μόνον ἀληθινό Θεό τόν Ἰησοῦ Χριστό, πρός ἐπιβεβαίωση τῶν λόγων του, ἐξανάγκασε τό δαιμόνιο, πού διέμενε στό παρακείμενο εἴδωλο τοῦ Δία, νά φύγει, κι ἐκεῖνο ἀμέσως ἔφυγε φωνάζοντας ὅτι μπροστά στόν Χριστό πού πίστευε ὁ Θεόδωρος εἶναι ἀδύναμο. Ἀφοῦ πέρασε καί τή νύχτα ἐκείνη στή φυλακή, τήν ἑπομένη μέρα δέθηκε ἀπό τά πόδια πίσω ἀπό μιά ἅμαξα, πού τήν ἔσερναν ἄλογα. Γιά μιά στιγμή τά ἄλογα ἀγρίεψαν καί ἔπεσαν στόν γκρεμό καί διαμελίσθηκαν. Ὁ Ἅγιος ὅμως, μέ ἀόρατη θεϊκή δύναμη, ἐγκαίρως εἶχε λυθεῖ ἀπό τό σχοινί, μέ τό ὁποῖο ἦταν δεμένος, δέν παρασύρθηκε στόν γκρεμό καί ἔμεινε ἀβλαβής.

Ὅλοι ἔμειναν ἔκπληκτοι μπροστά σ᾽αὐτό τό θέαμα. Οἱ δύο στρατιῶτες, πού εἶχαν δέσει τόν Ἅγιο ἀπό τήν ἅμαξα, Σωκράτης καί Διονύσιος τά ὀνόματά τους, συγκλονίστηκαν ἀπό τό θαῦμα, πίστεψαν στόν Χριστό καί ὁμολόγησαν ὅτι «Μέγας εἶναι ὁ Θεός τῶν Χριστιανῶν».

Κατόπιν τούτου, ὁ ἡγεμόνας, ὅταν γιά τρίτη φορά ὁδηγήθηκε ἐνώπιόν του ὁ γενναῖος στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ καί μαζί του αὐτή τή φορά καί οἱ δύο στρατιῶτες του Σωκράτης καί Διονύσιος, διέταξε νά τούς ρίξουν καί τούς τρεῖς σέ ἀναμμένο καμίνι. Καί τότε ἐπαναλήφθηκε τό θαῦμα τῆς διάσωσης τῶν Τριῶν Παίδων, πού τούς εἶχε ρίξει στό φλογισμένο καμίνι ὁ Ναβουχοδονόσωρ (Δανιήλ 3, 20). Ἐνῶ οἱ τρεῖς Μάρτυρες βρίσκονταν ἀνάμεσα ἀπό τίς φλόγες, μιά δροσιά ἐρχόταν ἀπό τόν οὐρανό καί καθόλου δέν τούς ἐνοχλοῦσε ἡ φωτιά. Καί ἐκεῖνοι ὑμνοῦσαν καί δοξολογοῦσαν τόν Θεό. Συνέβη δέ καί κάτι ἀκόμα ἐκπληκτικό. Μέ τίς προσευχές τοῦ Θεοδώρου, κατά τρόπον θαυμαστόν, ἡ μητέρα του Φιλίππα, πού ἔμενε αἰχμάλωτη ἐπί τρία χρόνια, βρέθηκε κοντά τους μέσα στό φλογισμένο καμίνι.

Ὁ Θεόδωρος παρηγοροῦσε τή μητέρα του καί τήν παρακαλοῦσε νά μή λυπᾶται γιά ὅσα τοῦ συνέβαιναν, γιατί τά βασανιστήρια ἦταν μιά προπαρασκευή γιά τήν αἰώνια δόξα.

Τήν ἑπομένη μέρα, παρ᾿ὅλον ὅτι ὁ ἡγεμόνας ἔμεινε κατάπληκτος ὅταν εἶδε ζωντανούς τούς τρεῖς νέους, μαζί μάλιστα μέ τή Φιλίππα, δέν αἰσθάνθηκε καμμιά συντριβή γιά τά κακουργήματά του. Ἀντίθετα, γιά νά τελειώνει, διέταξε νά σταυρωθεῖ ὁ Θεόδωρος, νά ἀποκεφαλισθεῖ ἡ μητέρα του Φιλίππα καί νά λογχευθοῦν οἱ δύο στρατιῶτες Σωκράτης καί Διονύσιος. Ἔτσι ἔλαβαν τά φωτοστέφανα τοῦ Μαρτυρίου ὅλοι τους. Οἱ χριστιανοί τῆς Πέργης μέ βαθειά εὐλάβεια ἐνταφίασαν τά μαρτυρικά τους λείψανα καί ἀργότερα, στόν τόπο ἐκεῖνο, ἔκτισαν ναό πρός τιμή τους.

Τμῆμα τοῦ ἁγίου λειψάνου τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου βρίσκεται στό Ἱερό Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τῶν Μετεώρων. Ἡ δέ «Τιμία Κάρα τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ ἐν Πέργῃ τῆς Παμφυλίας» φυλάσσεται στήν Ἱερά Μονή Ἰβήρων τοῦ Ἁγίου Ὄρους.1

Ἡ μνήμη τους ἑορτάζεται τήν 19ην Ἀπριλίου.

1 Μ.Π.Ε. Ιστ. σελ. 208.

theodoros-philipa-2

ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΘΕΟΔΩΡΟΥ, ΦΙΛΙΠΠΑΣ

ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

 

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

Ἦχος α΄ Χορός Ἀγγελικός.

ς ἄστρον φαεινόν ἐκ νυκτός τῆς ἀπάτης, Θεόδωρε πιστέ εὐσεβῶς ἀναλάμψας, γενναίως ἠγώνισαι, μετά ἐνδόξου μητρός σου· ὅθεν πρέσβευε σύν τῷ Διονυσίῳ, καί Σωκράτῃ τε κλεινῷ Χριστῷ Ἀθλοφόρε, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

 

ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ

Ἦχος β΄ Πρεσβεία θερμή.

Μαρτύρων Χριστοῦ, ἰσότιμος γεγένησαι, βασάνων καί πυρός κατατολμήσας ἔνδοξε, καί σύν μητρί σου ἔκραζες καί συναθλήσασι τῷ κτίστῃ σου· ἰδού ὡς πρόβατα σφαγῆς, θυόμεθα Σῶτερ, διά πόθον τό σόν.

 

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ

ς Χριστοῦ ἀκόλουθοι οἱ Ἀθλοφόροι τά δεινά ὑπέμειναν ἀγωνιζόμενοι στερρῶς· μή δειλιάσωμεν σύναθλοι· τρυφή γάρ μένει ἡμᾶς ἀδιάδοχε.

lewn-myrwn-2

Μάρτυρες ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Η ΜΗΤΗΡ ΑΥΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΜΑΡΤΥΡΗΣΑΝΤΕΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ