Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΣΕΒΗΡΟΣ

Ὁ Ἅγιος Σεβῆρος γεννήθηκε ἀπό γονεῖς χριστιανούς τόν Πετρόνιον καί τήν Μυγδονία στή Σίδη τῆς Παμφυλίας. Οἱ γονεῖς του εἶχαν ἑλκυσθεῖ στήν χριστιανική πίστη ἀπό τόν Ἐπίσκοπο Σίδης Ξενοφώντα.¹ Ὅταν ξέσπασε ὁ διωγμός ἐπί Διοκλητιανοῦ, ὁ Πετρώνιος, ἔφυγε μέ τήν οἰκογένειά του γιά τήν Φιλιππούπολη τῆς Θράκης, ἀπ᾿ὅπου κατάγονταν. Ἀλλά καί ἐκεῖ κυριαρχοῦσε τό ἴδιο μῖσος κατά τῶν χριστιανῶν. Ἐκεῖνες τίς ἡμέρες ὁ ἄρχοντας Ἀπελλιανός βασάνιζε δεκάδες χριστιανῶν, γιά νά τούς ἐξαναγκάσει νά θυσιάσουν στά εἴδωλα. Ὁ νεαρός Σεβῆρος παρακολουθοῦσε μέ θαυμασμό τό θάρρος καί τήν ἀνδρεία, μέ τήν ὁποία ἀντιμετώπιζαν τά φρικτά μαρτύρια οἱ γενναῖοι ἐκεῖνοι στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ, καί τή χαρά μέ τήν ὁποία δήλωναν τήν πίστη καί τήν ἀγάπη τους στόν ἀληθινό Θεό. Ὅταν οἱ γονεῖς του ἀπεφάσισαν νά φύγουν καί ἀπό ἐκεῖ σέ ἄλλο ἀσφαλῆ τόπο, ὁ Σεβῆρος μέ σταθερότητα ἀπάντησε ὅτι θά μείνει ἐκεῖ γιά νά μεταδώσει καί σέ ἄλλους τήν πίστη πρός τόν Χριστό.

Μιά νύχτα εἶδε σέ ὅραμα τόν Χριστό καί ἄκουσε νά τοῦ λέγει: Τό πρωΐ νά μεταβεῖς στήν ἀνατολική πύλη τῆς πόλης, γιά νά ἱκανοποιηθεῖ ἡ ἐπιθυμία σου. Ὅταν ἔφθασε ἐκεῖ συνάντησε ἕναν ἀξιωματικό τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ μέ τόν βαθμό τοῦ κεντυρίωνα, δηλαδή ἑκατόνταρχο. Ὁ Σεβῆρος, ἀπό ἐσωτερική παρόρμηση, τόν παρακάλεσε νά ἀποσυρθοῦν σέ ἥσυχο μέρος καί τοῦ μίλησε γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖον ὁ ἄνθρωπος ἐξασφαλίζει τή σωτηρία του καί τήν αἰώνια εὐτυχία του καί ὅτι προϋπόθεση γιά ὅλα αὐτά εἶναι νά ἐγκαταλείψει τή λατρεία τῶν εἰδώλων καί νά πιστεύσει τόν Ἰησοῦν Χριστόν, ὡς τόν μόνον ἀληθινό Θεό. Μετά ἀπό αὐτό ἀμέσως καταγγέλθηκε ὡς ὑβριστής τῶν θεῶν τῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας καί ὁδηγήθηκε στόν Ἀπελλιανό νά δικαστεῖ. Καθώς ὁ Σεβῆρος ἔμενε πιστός στήν πρός τόν Χριστόν πίστη του, ὁ δικαστής τόν παρέδωσε στόν κεντυρίωνα γιά νά τόν μεταπείσει. Ὅμως συνέβη τό ἀντίθετο. Ὁ Μέμνων, ὅπως ἦταν τό ὄνομα τοῦ ἀξιωματικοῦ, ἀκούοντας πρώτη φορά γιά τήν ἀγάπη πού ἔδειχνε ὁ Χριστός πρός ὅλους, ἀκόμα καί πρός τούς σταυρωτές Του, τήν ὁμολογία τοῦ ἄλλου ἐκείνου κεντυρίωνα, κάτω ἀπό τόν Σταυρό, περί τοῦ Ἰησοῦ ὅτι «ἀληθῶς ὁ ἄνθρωπος οὗτος Υἱός ἦν Θεοῦ» (Μάρκ. 15, 39) ἄρχισε νά δείχνει ἐνδιαφέρον γιά τόν Θεό τῶν χριστιανῶν. Ὅλη τή νύχτα ὁ Σεβῆρος κατηχοῦσε τόν Μέμνονα. Τά λόγια του ἔπεφταν πλέον σάν τόν σπόρο σέ γῆ ἀγαθή μέ ἀποτέλεσμα ὁ Μέμνων, ὄχι μόνον νά πιστεύσει στόν Χριστό, ἀλλά καί νά ἐπιθυμεῖ νά Τόν ὁμολογήσει ὡς Θεόν του ἀκόμα καί ἄν χρειαζόταν νά θυσιασθεῖ γι᾿Αὐτόν, ὅπως Ἐκεῖνος θυσιάστηκε γιά τή σωτηρία του.

Μέ αὐτή τήν ἀπόφαση τήν ἄλλη μέρα παρουσιάσθηκαν καί οἱ δύο στόν δικαστή. Ὅπως ἦταν φυσικό ὁ Ἀπελλιανός ἐξοργίστηκε ἀκόμα περισσότερο μέ τήν ὁμολογία τοῦ ἀξιωματικοῦ του, τήν ὁποία θεώρησε ἀσέβεια πρός τόν αὐτοκράτορα Διοκλητιανό καί βάναυση παραβίαση τῶν νόμων τοῦ Κράτους.

Διέταξε νά τιμωρήσουν τόν Μέμνονα μέ τά πιό σκληρά βασανιστήρια, τά ὁποῖα ὁ γενναῖος ἀγωνιστής τοῦ Χριστοῦ ὑπέμεινε μέ θαυμαστή καρτερία, ὡς προσφορά καί θυσία ζῶσα στήν Ἁγία Τριάδα. Τελικά, ἀφοῦ τοῦ ἀπέκοψαν χέρια καί πόδια, τόν ἔρριξαν σέ ἀναμμένο καμίνι καί ἔτσι παρέδωσε τήν ἁγία ψυχή του στά χέρια τοῦ Θεοῦ. Τήν ὥρα ἐκείνη ἄκουσε μιά οὐράνια φωνή νά τόν ὑποδέχεται στή χορεία τῶν ἁγίων.

Οἱ δήμιοι μετά ἄρχισαν νά ξεσχίζουν σάν αἱμοβόρα θηρία τόν Σεβῆρο. Ἀφοῦ πέρασαν στά δάκτυλά του πυρακτωμένα σιδερένια δακτυλίδια καί στή μέση τόν ἔζωσαν μέ σιδερένια πυρακτωμένη ζώνη καί τόν βασάνισαν μέ ἄλλα σκληρά μαρτύρια, τόν μετήγαγαν, μέσω τῆς Ἀδριανουπόλεως, στή Βιζύη, ὅπου εἶχαν συγκεντρώσει καί ἄλλους τριάντα ἑπτά ἁγίους Μάρτυρες. Ἐκεῖ, τελικά, σέ ἕνα λόφο δυτικά τῆς Βιζύης, τόν ἀποκεφάλισαν καί ἔλαβε τόν ἀμαράντινον τῆς ἀθλήσεως στέφανον, τήν 23^ην Αὐγούστου.

Ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τόν ἅγιον Μάρτυρα Σεβῆρον τήν 20^ήν Αὐγούστου μαζί μέ τόν συναθλητήν του Μέμνονα καί τούς 37 ἁγίους, οἱ ὁποῖοι μαρτύρησαν στή Βιζύη τῆς Θράκης. 

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ**

Ἦχος γ΄ Θείας πίστεως.

Σίδης βλάστημα Σεβῆρε πέλεις, Θρᾴκης καύχημα καί τῆς Βιζύης, καί Ἐκκλησίας Χριστοῦ ἐγκαλλώπισμα· τῶν ἀθλουμένων θεόσδοτον πρότυπον, καί Πρωτοτόκων συνέστιος ἔνθεος· μάρτυς ἔνδοξε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθε ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ**

Ἦχος γ΄ Ἐπεφάνης σήμερον.

Τόν Σεβῆρον ᾄσμασιν, ἐπευφημοῦμεν, τοῦ Χριστοῦ τόν μάρτυρα, Θρᾴκης καί Σίδης φρυκτωρόν, τόν ἐν Βιζύῃ ἀθλήσαντα, καί ἐστεμμένον, ἐν θείοις σκηνώμασιν.

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ**

Σεβῆρον τόν μάρτυρα ἀδελφοί, Σίδης θεῖον γόνον, τόν ἐν Θρᾴκῃ ὑπέρ Χριστοῦ, τῇ ὁμολογίᾳ ἀθλήσαντα γενναίως, τόν δόξῃ ἐστεμμένον, ἀνευφημήσωμεν.