Άρθρα

Αναζήτηση "Συνεργών Θεού"

Στις Πράξεις των Αποστόλων διαβάζουμε τις συγκινητικές ενέργειες του Βαρνάβα, ενός εκ των Εβδομήκοντα Αποστόλων, για την ανάδειξη του Μεγάλου Αποστόλου Παύλου.

Ο Παύλος μετά το όραμα του Ιησού στη Δαμασκό, την μεταστροφή του και τη Βάπτισή του, πήγε στα Ιεροσόλυμα για να συνδεθεί με την εκεί Εκκλησία. Όμως όλοι τον φοβούνταν και δέν πίστευαν ότι έγινε Μαθητής του Χριστού, διότι ήξεραν πόσους χριστιανούς είχε συλλάβει και οδηγήσει στις φυλακές και στα μαρτύρια. Την κρίσιμη εκείνη περίοδο για τη ζωή του Παύλου στάθηκε δίπλα του ο Βαρνάβας, του οποίου το όνομα σημαίνει "υιός παρακλήσεως" και ήταν "άνθρωπος αγαθός και γεμάτος Άγιο Πνεύμα και πίστη" (Πράξ. 11,24). "Ο Βαρνάβας πήρε τον Παύλο και τον πήγε στους Αποστόλους και τους διηγήθηκε πώς είδε στο δρόμο τον Κύριο, και ότι ο Κύριος του μίλησε, και πώς κήρυττε στη Δαμασκό με τόλμη τον Ιησού" (Πράξ. 9,26-27). Έτσι ο Παύλος, χάριν του Βαρνάβα έγινε δεκτός στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων και άρχισε να κηρύττει κι εκεί το Ευαγγέλιο.
Αλλά και όταν αργότερα ο Παύλος είχε αποσυρθεί στην πατρίδα του Ταρσό και ζούσε απομονωμένος από τους άλλους χριστιανούς, πάλι "ο Βαρνάβας πήγε στην Ταρσό για να αναζητήσει τον Σαύλον (όπως λεγόταν αρχικά ο Παύλος), Και όταν τον βρήκε τον έφερε στην Αντιόχεια της Συρίας. Εκεί συμμετείχαν στις συνάξεις της Εκκλησίας, για ένα ολόκληρο χρόνο και δίδαξαν πολύ κόσμο" Πράξ. 11, 26-26).
Η Εκκλησία του Χριστού είναι ευγνώμων στον Απόστολο Βαρνάβα, για τις ενέργειες του αυτές που είχαν ως αποτέλεσμα (από ανθρώπινη πλευρά) να μη παραμείνει ο Απ. Παύλος στο περιθώριο, αλλά να αξιοποιηθεί από την Εκκλησία και να αναδειχθεί σε κορυφαίο Απόστολο. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό, ότι ο Βαρνάβας στάθηκε δίπλα στον Απ. Παύλο στην πρώτη του Αποστολική Περιοδεία στην Κύπρο και Μικρά Ασία (Αντιόχεια Πισιδίας, Ικόνιο, Λύστρα, Δέρβη, Πέργη, Αττάλεια). Και το ακόμη ποιό συγκινητικό είναι ότι ο Βαρνάβας εξετίμησε τα εξαιρετικά χαρίσματα του Παύλου και ενώ αυτός ήταν αρχαιότερο ηγετικό μέλος της Εκκλησίας, παρεχώρησε στον Παύλο τον ηγετικό ρόλο κατά την πρώτην εκείνην περιοδεία και ο ίδιος, ο Βαρνάβας, υπεχώρησε στη θέση του συνοδού του Παύλου.
Έτσι ο Βαρνάβας με το παράδειγμά του φανερώνει πόσο σημαντικό είναι να αναζητεί κανείς, να βρίσκει και να ενισχύει κατάλληλα πρόσωπα, τα οποία θα μπορούσαν να προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες στην Εκκλησία ως κληρικοί, αλλά και γενικότερα να εργαστούν στους ποικίλους τομείς του ιεραποστολικού και φιλανθρωπικού έργου της Εκκλησίας. Ο Θεός, όπως ξέρουμε, θέλει να έχει και συνεργούς ανθρώπους στο έργο της σωτηρίας του κόσμου, που επιτελεί διά της Εκκλησίας Του. Όχι, βέβαια, γιατί τους έχει ανάγκη, αλλά για να τους τιμήσει.
Και είναι πράγματι πολύ τιμητικό να γίνεται κανείς "συνεργός Θεού" (1 Κορ. 3,9) και να προσφέρεται να συστρατευτεί στο πολύπλευρο έργο της Εκκλησίας. Γι αυτούς που εργάζονται για τη δόξα του Θεού, ο ίδιος ο Θεός έδωσε την υπόσχεση: "Τους δοξάζοντάς με αντιδοξάσω".