Άρθρα

Το πάθημα του Ηρώδη

Οι Πράξεις των Αποστόλων εξιστορούν ότι ο βασιλιάς Ηρώδης βρισκόταν σε διαμάχη με τους κατοίκους της Τύρου και Σιδώνος, (=παράλιες πόλεις της ανατολικής Μεσογείου, βόρεια της Παλαιστίνης). Εκείνοι, επειδή τα τρόφιμά τους τα προμηθεύονταν από τη χώρα του βασιλιά και τους τελείωναν, μετά από τον αποκλεισμό που τους είχε επιβάλει, έστειλαν αντιπροσώπους, να προσπαθήσουν να τον εξευμενίσουν. Την ημέρα που όρισε ο Ηρώδης να τους δεχθεί και να εξετάσει τα προβλήματα που είχαν δημιουργηθεί, ντύθηκε την επίσημη βασιλική του στολή, για να τους εντυπωσιάσει. Κάθισε στον βασιλικό του θρόνο και άρχισε να αγορεύει σ´ αυτούς. Μιλούσε πολύ ωραία και ο λαός που τον άκουγε τον επευφημούσε: "Θεός μιλάει και όχι άνθρωπος!" Αμέσως τότε, επειδή δέχτηκε να δοξαστεί ως θεός και δέν έδωσε την τιμή στο Θεό, τον κτύπησε μιά ξαφνική αρρώστια· γέμισε σκουλήκια και πέθανε! (Πράξ. 12,20-23).

Είναι ένα φαινόμενο αυτό, που συμβαίνει, όχι μόνον σε ανθρώπους προικισμένους με ξεχωριστά χαρίσματα, αλλά και σε απλούς ανθρώπους. Έπειτα από μιά επιτυχημένη ενέργειά τους είναι φυσικό να προσελκύουν τον θαυμασμό των άλλων! Αυτό τους κολακεύει, το παίρνουν επάνω τους, υπερηφανεύονται, και θεωρούν ότι η επιτυχία τους οφείλεται στην προσωπική τους αξία και δραστηριότητα. Λησμονούν ότι "πάσα δόσις αγαθή και πάν δώρημα τέλειον" προέρχεται από τον Θεόν, ο οποίος προικίζει τον άνθρωπον με σοφία, δύναμη, δεξιοτεχνία και όλα τα διανοητικά, πνευματικά και σωματικά προσόντα και έτσι παρουσιάζει όλα αυτά τα επιτεύγματα, που όλοι θαυμάζουμε. Επομένως, φυσικό είναι μετά από κάθε επιτυχία του, μικρή ή μεγάλη, ο άνθρωπος να ευχαριστεί και να δοξάζει τον Θεόν που τον ικάνωσε να την πραγματοποιήσει. Ο Απόστολος Παύλος, που έκανε εκπληκτικά θαύματα, γράφει: "δέν είμαστε από μόνοι μας ικανοί να θεωρήσουμε ότι κάτι προέρχεται από μας τους ίδιους, αλλά ότι, η ικανότητά μας προέρχεται από τον Θεό" (2 Κορ. 3,4). Και για να το κάνει αυτό ποιό έντονο απευθύνεται προσωπικά σε καθένα που υπερηφανεύεται για τα κατορθώματά του και τον ερωτά: "Αλήθεια, ποιός σε έκανε εσένα ανώτερο από τους άλλους; Τί έχεις που να μή το έλαβες από τον Θεό; Αφού λοιπόν το έλαβες από τον Θεό, γιατί καυχάσαι σαν να μή το είχες λάβει ως δώρον;" (1 Κορ. 4,7).
Το να νοιώθει κανείς αυτο-ικανοποίηση για τα επιτεύγματά του και να ξεχνάει ότι αυτά οφείλονται στην ικανότητα που του χάρισε ο Θεός είναι κλοπή, "ιεροσυλία"! Δηλαδή την δόξα που ανήκει στον Θεό την ιδιοποιείται ο άνθρωπος. Αλλά αυτό έχει τραγικές συνέπειες, όπως είδαμε στο πάθημα του Ηρώδη: Επειδή δέν έδωσε την τιμή στο Θεό ...γέμισε σκουλήκια και πέθανε!
Πολύ ωφέλιμο για μας να μη ξεχνούμε τον σκουληκόβρωτο Ηρώδη!