Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

Ο ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ

ΕΡΩΤΗΣΗ : Τι σχέση έχει ο Μελχισεδέκ με τον Χριστό;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Ο Λώτ, ανεψιός του Αβραάμ, που είχε εγκατασταθεί στα Σόδομα, σε μιά επιδρομή του Χοδολλογομόρ από τα Σούσα και των συμμάχων του, αιχμαλωτίστηκε μαζί με την οικογένειά του και όλα τα υπάρχοντά του. Ο Αβραάμ, όταν το έμαθε, συγκέντρωσε ισχυρή δύναμη ανδρών και τον ελευθέρωσε. Καθώς ο Αβραάμ επιστρέφει νικητής συναντάται με τον Μελχισεδέκ τον βασιλιά και αρχιερέα της Σαλήμ, που αργότερα ονομάστηκε Ιερουσαλήμ. Ο Μελχισεδέκ ευλογεί τον Αβραάμ και για να του εκφράσει τα συγχαρητήριά του, προσφέρει σ´ αυτόν και τους άνδρες του "άρτον και οίνον" (Γεν. κεφ. 14).
Ο Μελχισεδέκ, μας επεξηγεί το ββλίο της Γενέσεως, "ήταν ιερέας του Θεού του υψίστου",δηλαδή του αληθινού Θεού (στίχ. 18). Δεν δίνει όμως άλλες πληροφορίες για την καταγωγή του και την ζωή του.
Ο προφήτης και βασιλιάς Δαβίδ, πολλούς αιώνες αργότερα, στον 109ον (110)
Ψαλμό του, παρουσιάζει τον Θεό Πατέρα να λέγει στον Μεσσία Χριστόν: "Συ είσαι ιερέας αιώνιος, σαν τον Μελχισεδέκ" (στίχ.4).
Για τον Μελχισεδέκ γράφει και ο Απόστολος Παύλος στο 7ον κεφάλαιο της προς Εβραίου Επιστολής του και επεξηγεί: " Το όνομα Μελχισεδέκ σημαίνει "βασιλιάς δικαιοσύνης". Είναι βασιλιάς της Σαλήμ, που σημαίνει "βασιλιάς ειρήνης". Κανείς δεν ξέρει τον πατέρα ή τη μητέρα του ή το γενεαλογικό του δένδρο· ούτε πότε γεννήθηκε ή πότε πέθανε. Παραμένει, λοιπόν, ο Μελχισεδέκ παντοτεινά ιερέας, μοιάζοντας έτσι με τον Υιό του Θεού" (Εβρ. 7,2-3). Και στη συνέχεια τονίζει ο Απ. Παύλος ότι όπως ο Μελχισεδέκ απεδείχθη ανώτερος από τον Πατριάρχη Αβραάμ τον οποίον ο Μελχισεδέκ ευλόγησε (και είναι καθιερωμένο ο ανώτερος να ευλογεί τον κατώτερο στίχ. 7), και ανώτερος από τον Αρχιερέα Ααρών, έτσι και ο Μεσσίας Χριστός είναι υπεράνω όλων, και όπως λέγει η Γραφή είναι "ιερέας για πάντα όπως ο Μελχισεδέκ" (Εβρ.7,17).

Μετά από αυτά γίνεται σαφές ότι ο Μελχισεδέκ είναι ο κατ´ εξοχήν τύπος του Χριστού, που είναι αιώνιος Αρχιερέας. Η δε προσφορά "άρτου και οίνου" από τον Μελχισεδέκ στον Αβραάμ προεικονίζει τον "Άρτον και Οίνον", που ο Χριστός μεταβάλλει σε Άγιο Σώμα και Αίμα Του και προσφέρει στους πιστούς ανά τους αιώνες, ως ουράνια τροφή και "Θάρμακον Αθανασίας", που τους εξασφαλίζει την συμμετοχή στη χαρά και ευφροσύνη της ουράνιας Βασιλείας.