Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ 2015

Στην Αλάνυα

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΛΗΦΘΗ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

Από την περασμένη Πέμπτη και μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή,επί 9 ημέρες, η Εκκλησία μας εορτάζει το θαυμαστό γεγονός της Αναλήψεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού από τη γή στον ουρανό. Το γεγονός αυτό, επειδή αποτελεί βασικό στοιχείο της πίστεώς μας, αναφέρεται στο έκτο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως:
"Πιστεύω....και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν.....ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εν δεξιά του Πατρός".

Την Ανάληψη του Κυρίου μας στους ουρανούς την περιγράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς στο τέλος του Ευαγγελίου του περιληπτικά, και ποιό αναλυτικά στην αρχή του άλλου βιβλίου του, Πράξεις των Αποστόλων (Λουκ. 24,50-52 & Πράξ. 1,2-11).
Επί σαράντα μέρες μετά την Ανάστασή Του ο Ιησούς, εμφανιζόταν στους Αποστόλους Του και τους έδινε οδηγίες πως να συνεχίσουν το έργο Του και πως να απλωθεί η Εκκλησία Του σε όλο τον κόσμο. Η τελευταία συνάντηση του Ιησού με τους Μαθητές Του, έγινε στο Όρος των Ελαιών, επάνω από την πόλη Ιερουσαλήμ. Αφού τους έδωσε τις τελευταίες εντολές Του ο Ιησούς, "ενώ οι Μαθητές τον κοίταζαν, ανυψώθηκε πρός τον ουρανό και μιά νεφέλη τον έκρυψε από τα μάτια τους. Και καθώς κοίταζαν που ανέβαινε πρός τον ουρανό, ξαφνικά δύο άντρες εμφανίστηκαν μπροστά τους, με άσπρο ένδυμα, και τους είπαν: Γαλιλαίοι, τι σταθήκατε και κοιτάτε στον ουρανό; Αυτός ο Ιησούς, που αναλήφθηκε από ανάμεσά σας στον ουρανό, έτσι θα έρθει πάλι, με τον ίδιο τρόπο που τον είδατε να πηγαίνει εκεί" (Πράξ. 1,9-11).
Μπορούμε να φανταστούμε τα αισθήματα των Μαθητών όταν πλέον έχασαν τον Ιησού από τα μάτια τους! Δέν θα Τον ξανάβλεπαν πλέον κοντά τους σωματικά! Κάθε χωρισμός είναι πόνος! Φυσικό θα ήταν να αισθάνθηκαν και οι Μαθηταί ως πρώτο αίσθημα τον πόνο του χωρισμού. Γι αυτό και ο υμνωδός θέτει στο στόμα των Μαθητών την κραυγή τους πρός τον Ιησούν: "Δέσποτα,, μη εάσης ημάς ορφανούς, ους δι' οίκτον ηγάπησας δούλους σου ως εύσπλαχνος" ( Μεγ. Εσπερινού Στιχηρά 4ον). Οι Μαθητές, όμως, δεν μένουν στο αίσθημα του πόνου του χωρισμού, γιατί είναι βέβαιοι ότι ο Χριστός δέν θα τους αφήσει μόνους, αφού τους το είχε υποσχεθεί εκείνη την ιστορική βραδιά στον Μυστικό Δείπνο: "Δέν θα σας αφήσω ορφανούς• θα ξανάρθω κοντά σας. Σε λίγο ο κόσμος δε θα με βλέπει πιά, εσείς όμως θα με βλέπετε" (Ιωάν. 14,18). Παρόμοια τους υποσχέθηκε και την τελευταία στιγμή του αποχωρισμού, πριν την Ανάληψή Του: "Κι εγώ θα είμαι μαζί σας πάντα έως τη συντέλεια του κόσμου" (Ματθ. 28,20).

Αυτές οι διαβεβαιώσεις του Κυρίου δέν αφορούν μόνον τους Αποστόλους Του• προεκτείνονται και πρός όλους όσους θα επίστευαν στον Ιησού. Γι αυτό και όλοι εμείς οι πιστοί, που αξιωθήκαμε του Αγίου Βαπτίσματος, και έχουμε το μεγάλο προνόμιο να παίρνουμε τον Χριστό μέσα μας με τη Θεία Κοινωνία, αισθανόμαστε συνεχώς την παρουσία του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού στη ζωή μας. Και αυτό μας γεμίζει χαρά. Νοιώθουμε την ίδια χαρά με τους Μαθητές, οι οποίοι μετά την Ανάληψη του Κυρίου " υπέστρεψαν εις Ιερουσαλήμ μετά χαράς μεγάλης" (Λουκ. 24,52).

Αυτή η χαρά που αισθανόμαστε αντικρύζοντας τον Κύριο να ανυψώνεται στον ουρανό, αυξάνεται στον υπέρτατο βαθμό μέσα στην ψυχή μας, όταν εμβαθύνουμε σ´ αυτό καθεαυτό το γεγονός της Αναλήψεως.Ας προσέξουμε ιδιαίτερα αυτό το σημείο. Ο Υιός του Θεού, το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, σε μια ιστορική στιγμή- που καθόρισε η σοφία του Θεού- άφησε την δόξα Του, κατέβηκε στή γή, προσέλαβε ανθρώπινο σώμα, την χοϊκή- υλική φύση του Αδάμ, την καθάρισε απ´ όλες τις αμαρτίες με το Τίμιο Αίμα Του πάνω στον Σταυρό, την ανακαίνισε με τον θάνατον και την Ανάστασή Του και έτσι αγιασμένη την ανέβασε με δόξα στον ουρανό και την προσήγαγε στον Θεόν Πατέρα.
Αυτό ακριβώς το καταπληκτικό γεγονός υμνεί η Εκκλησία μας στον Κανόνα της Εορτής της Αναλήψεως: "Επί των ώμων Χριστέ, την πλανηθείσαν άρας φύσιν , αναληφθείς τω Θεώ και Πατρί προσήγαγες" ( Ωδή 7η, 2ο Τροπάριο). Έχει μεγάλη σημασία για μας, το ότι ο Ιησούς Χριστός, το ανθρώπινο σώμα που προσέλαβε "εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας", δέν το άφησε εδώ στή γή, στην οποία το έλαβε, και Αυτός να ανέβη στον ουρανό ως Θεός Πνεύμα, μόνον, όπως ήταν όταν κατέβηκε στη Βηθλεέμ! Κατέβηκε ως Θεός, αλλά ανέβηκε ως Θεός και Άνθρωπος μαζί. Με τον τρόπο αυτό ο Χριστός ανέβασε στον ουρανό μαζί Του και την ανθρώπινη φύση. Τι τιμή για μάς και τί μεγάλη ευεργεσία! Έτσι πλέον ο Χριστός έδωσε την δυνατότητα στον κάθε άνθρωπο, που ενώνεται μαζί Του με τα ιερά Μυστήρια, αν θέλει, και μένει πιστός μέχρι τέλους, να αξιώνεται να λαμβάνει μιά θέση κοντά Του στην ουράνια Βασιλεία Του!
Ας ακούσουμε και μερικούς ακόμα ύμνους της Εορτής, που μου μας παρουσιάζουν αυτές τις ευεργετικές συνέπειες της Αναλήψεως του Κυρίου σε μας:

-"Την φύσιν των ανθρώπων Χριστέ, φθορά πεσούσαν εξανέστησας, και τη ανόδω σου ύψωσας και σαυτώ ημάς εδόξασας"(Ωδή 3η,4ο Τροπάριο Κανόνος Αναλήψεως).
-"Σε τον καταβάντα -Χριστέ- έως εσχάτου της γής, και τον άνθρωπον σώσαντα, και
τη αναβάσει σου ανυψώσαντα, τούτον μεγαλύνομεν" (9η Ωδή Κανόνος 4ον Τροπάριον).

Και ας τελειώσουμε με το Κοντάκιον της Εορτής της Αναλήψεως, που με τρεις γραμμές συγκεφαλαιώνει το νόημα της ενδόξου Αναλήψεως του Χριστού:
"....ανελήφθης εν δόξη, Χριστέ ο Θεός ημών, ουδαμόθεν χωριζόμενος, αλλά μένων αδιάστατος, και βοών τοις αγαπώσι σε• Εγώ ειμι μεθ´ υμών, και ουδείς καθ´ υμών".

Είθε αδελφοί μου, να είμαστε πάντοτε ενωμένοι με τον Χριστό μας, όσο ζούμε στον κόσμον αυτόν, για να αξιωθούμε να είμαστε μαζί Του και στην αιώνια Βασιλεία Του. ΑΜΗΝ.