Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΡΑΧΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ : Γιατί ο Χριστός παρομοιάζεται με βράχο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Γνωρίζουμε από την Παλαιά Διαθήκη ότι στην έρημο Σιν, όπου είχε στρατοπεδεύσει ο λαός του Ισραήλ, μετά την φυγή του από την Αίγυπτο, δεν υπήρχε νερό και όλοι εγόγγυζαν. Τότε ο Μωϋσής, όπως τον πρόσταξε ο Θεός, χτύπησε με το ραβδί του έναν μεγάλο βράχο και βγήκε νερό πολύ και ήπιε όλος ο λαός καθώς και τα ζώα τους (Αριθμ. 20,11). Ο Απόστολος Παύλος παίρνοντας αφορμή από αυτό το θαυμαστό γεγονός παρομοιάζει τον Χριστό με βράχο: "Όλοι - οι Ισραηλίτες- ήπιαν το ίδιο θεόσταλτο ποτό• γιατί έπιναν νερό από τον θεϊκό βράχο που τους ακολουθούσε και αυτός ο βράχος ήταν ο ίδιος ο Χριστός" (Α' Κορ.10,4).
Από αυτόν τον θεϊκόν, τον πνευματικόν βράχον, όμως, δεν πηγάζει μόνον το υλικό νερό που χρειάζεται ο σωματικός οργανισμός για να ζωογονηθεί και επιβιώσει, αλλά και το πνευματικό νερό. Είναι το ζωντανό νερό που υποσχέθηκε ο Κύριος ότι θα προσφέρει σε όσους τον πλησιάσουν: " Όποιος διψάει, να ρθεί σε μένα και να πιεί. Μέσα από εκείνον που πιστεύει σε μένα, καθώς λέγει η Γραφή, ποτάμια ζωντανό νερό θα τρέξουν". Και επεξηγεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: Αυτό το είπε ο Ιησούς εννοώντας το Άγιον Πνεύμα που θα έπαιρναν όσοι θα πίστευαν σ´ Αυτόν" (Ιωάν. 7,37-39). Είναι το ίδιο πνευματικό νερό, για το οποίο ο Ιησούς είπε στη Σαμαρείτιδα, που συνάντησε στο φρέαρ του Ιακώβ: " όποιος πιεί από το νερό που θα του δώσω εγώ δεν θα διψάσει ποτέ, αλλά το νερό που θα του δώσω θα γίνει μέσα του μια πηγή που θ´ αναβλύζει νερό ζωής αιώνιας" (Ιωάν. 4,13-14). Δηλαδή, το πνευματικό αυτό νερό, που πηγάζει από τον Χριστόν, εξασφαλίζει στην ψυχή αιώνια ευλογία και πλήρη ικανοποίηση των ευγενών πόθων της, την ωθεί προς τελειοποίησή της, έως ότου την οδηγήσει στην αιώνια ζωή.

Ο Απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί τον συμβολισμό του Χριστού με βράχο και σε μιά άλλη έννοια, που σχετίζεται με την παραβολή του Κυρίου, που είπε: " Όποιον ακούει τα λόγια μου και τα τηρεί, αυτόν τον παρομοιάζω με άνθρωπο συνετό, που έχτισε το σπίτι του πάνω στο βράχο. Κι έπεσε η βροχή κα πλημμύρισαν τα ποτάμια και φύσηξαν οι άνεμοι κι έπεσαν ορμητικά πάνω σ´ αυτό το σπίτι και δεν γκρεμίστηκε, γατί είχε θεμελιωθεί πάνω στο βράχο" (Ματθ. 7,24-25). Ο Απόστολος Παύλος, λοιπόν, επικεντρώνει την προσοχή του σ´ αυτή την έννοια του βράχου, στον οποίο θεμελιώνει το σπίτι του ο συνετός άνθρωπος, και επεξηγεί ότι αυτός ο βράχος είναι ο Χριστός. Γι αυτό και ο ίδιος ο Απόστολος το πνευματικό του έργο το θεμελίωσε πάνω στον βράχο-Χριστό, όπως γράφει στους Κορινθίους: " Είστε το οικοδόμημα του Θεού. Με το χάρισμα που μου έδωσε ο Θεός - να ιδρύω Εκκλησίες- ως έμπειρος αρχιμάστορας έβαλα τον θεμέλιο λίθο -τον Χριστό-.... Γιατί κανένας δεν μπορεί να βάλει άλλο θεμέλιο εκτός από αυτό που υπάρχει και που είναι ο Ιησούς Χριστός" (Α' Κορ. 3,10-11). Στο πρόσωπο του Χριστού, στη διδσκαλία Του και στην ορθή πίστη προς τον Χριστόν ως Θεόν στηρίζεται το πνευματικό οικοδόμημα της Εκκλησίας. Άλλωστε αυτό το διεκήρυξε και ο Ίδιος ο Κύριος• όταν ο Πέτρος, εκ μέρους όλων των Μαθητών ομολόγισε: "Εσύ είσαι ο Μεσσίας ο Υιός του αληθινού Θεού" (Ματθ. 16,16), ο Κύριος είπε: "Πάνω σ´ αυτή την πέτρα -της ορθής πίστεως- θα οικοδομήσω την Εκκλησία" (στίχος 18).

Ὠστε, λοιπόν, όταν πάνω στον "βράχο" τον Ιησούν Χριστόν, στηρίζουμε το οικοδόμημα της ζωής μας, με την ακλόνητη πίστη μας προς Αυτόν ως Κύριόν μας και Θεό μας, θα αντέξει αυτό όποιεσδήποτε καταιγίδες και πλημμύρες και αν το πλήξουν και θα αισθανόμαστε σιγουριά και ασφάλεια σ´ ολόκληρη τη ζωή μας.