Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

Η ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ

ΕΡΩΤΗΣΗ : Είναι κακό να έχω φιλοδοξία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Το να επιδιώκει ο άνθρωπος την αληθινή δόξα προέρχεται μέσα από τη φύση του. Ο Δημιουργός του τον έπλασε "κατ´ εικόνα" Του με τελικό σκοπό να συμμετέχει αιώνια στη δόξα Του. Ο Απ. Παύλος μας αποκαλύπτει ότι ο Θεός στο μέλλον θα χαρίσει στους πιστούς μεγάλη δόξα (Ρωμ.8,18), και ότι όταν ο Χριστός φανερωθεί τότε και οι πιστοί θα φανερωθούν μαζί Του δοξασμένοι (Κολ. 3,4). Παρόμοια μας λέγει και άλλος κορυφαίος Απόστολος, ο Πέτρος: " Όταν έρθει ο Αρχιποίμην Χριστός θα πάρετε το αμαράντινο στεφάνι της δόξας" (Α' Πέτρ. 5,4). Επομένως το να αποβλέπει στη δόξα ο άνθρωπος είναι φυσιολογικό.
Όμως η πτώση των πρωτοπλάστων, όπως διέστρεψε και πολλές άλλες ψυχικές καταστάσεις, δυστυχώς είχε θλιβερές επιπτώσεις και στο θέμα αυτό. Αντί να παραμείνει ο άνθρωπος σε κοινωνία με τον Θεό και να συμμετέχει στη δόξα Του, θέλησε να αυτονομηθεί από τον Θεό, και να επιδιώκει την ανθρώπινη δόξαν. Ο Κύριος στιγματίζει αυτή τη στάση και ερωτά:" εσείς πως μπορείτε να πιστέψετε, αφού αποζητάτε την δόξαν ο ένας του άλλου, και δεν επιδιώκετε την δόξαν του μοναδικού Θεού;" (Ιωάν. 5,44). Έτσι, χάνοντας κανείς την αληθινή διαρκή δόξα, που χαρίζει ο Θεός, αποζητά την πρόσκαιρη δόξα των ανθρώπων. "Αγάπησαν την δόξαν των ανθρώπων περισσότερο από την δόξα του Θεού" (Ιωάν.12,43) λέγει ο Κύριος.
Και εδώ εγείρεται ένα σοβαρό θέμα• με ποιά μέσα προσπαθεί κανείς να δοξασθεί στην ανθρώπινη αυτή κοινωνία; Γνωρίζουμε όλοι πόσους πνευματικούς κινδύνους εμπερικλείει αυτή η τάση για ανάδειξη. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι, κατά την συνήθη έκφραση, "πατούν επί πτωμάτων" για να αναδειχθούν σε περίλαμπρες θέσεις. Δεν τους ενδιαφέρει η ζημιά που θα προκαλέσουν στους γύρω τους, αρκεί αυτοί να αναρριχηθούν στα υψηλότερα αξιώματα. Δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν τη συκοφαντία, για να καταρρακώσουν την υπόληψη του θεωρουμένου αντιπάλου, την δωροδοκία, την πλαστογραφία και κάθε άνομο μέσον για να διακριθούν! Πόσες τέτοιες αχαρακτήριστες ενέργειες φθάνουν κάθε μέρα στη δημοσιότητα, αλλά και στις αίθουσες των δικαστηρίων!
Βέβαια, είναι τελείως διαφορετική η κατηγορία των τιμίων ανθρώπων που καταβάλλουν έντονες προσπάθειες για να εξελιχθούν στην τέχνη τους, στις σπουδές τους, στην επιστήμη τους, στο επάγγελμά τους και οι οποίοι καλλιεργούν τα ταλέντα που τους χάρισε ο Θεός, για να φθάσουν σε όσο ψηλότερα επίπεδα μπορούν. Οι άνθρωποι αυτοί είναι άξιοι κάθε επαίνου για την εργατικότητα, τους κόπους, τους ευγενικούς αγώνες που καταβάλλουν για την εξέλιξη της επιστήμης, την πρόοδο των τεχνών, την ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου, την ανάπτυξη του πολιτισμού και τόσα άλλα που συμβάλλουν στη ευμάρεια των λαών. Οι άνθρωποι αυτοί, συνήθως, το πρώτο που επιδιώκουν είναι να επιτύχουν τους ευγενικούς στόχους τους και όχι την ανθρώπινη δόξα, που άλλωστε είναι τόσο πρόσκαιρη! Η αναγνώριση των επιτυχιών τους και η δόξα έρχεται μετά. Έχουμε πολλά συγκλονιστικά παραδείγματα τέτοιων ανθρώπων, που όταν δέχονται τις τιμητικές διακρίσεις εκφράζουν δημόσια την ευγνωμοσύνη τους στον Θεό που τους αξίωσε να φθάσουν εκεί ψηλά!
Αυτή είναι η σωστή αντιμετώπιση του θέματος της φιλοδοξίας. Ο άνθρωπος την ύπαρξή του, τα διανοητικά και φυσικά προσόντα του, την διατήρηση της ζωής του και όλα όσα κάνει τα οφείλει στον Δημιουργό του. "Με τη χάρη του Θεού έγινα αυτό που έγινα" (Α' Κορ. 15,10) γράφει ο Απ. Παύλος. Με την χάρη, τη δύναμη και τον φωτισμό του Θεού να προσπαθεί ο πιστός να καλλιεργεί τα χαρίσματα που έλαβε από τον Θεό, να αγωνίζεται συνεχώς να βελτιώνει τις επιδόσεις του σε όλα τα επίπεδα της ζωής και να είναι βέβαιος ότι, και άν ακόμα οι άνθρωποι τον παραγνωρίσουν, οπωσδήποτε θα δοξασθεί αιώνια από τον Θεό!