Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

Η ΥΠΑΚΟΗ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ : Αντιλαμβάνομαι ότι η υπακοή στο Θεό, που είναι Πάνσοφος και Πανάγαθος, και στην Εκκλησία που είναι αλάθητη, είναι αναγκαία και ωφελεί τον άνθρωπο. Αλλά είμαι υποχρεωμένος να υπακούω και σε ανθρώπους;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Γενικά, θα έλεγε κανείς, ναί, να υπακούουμε στους ανθρώπους που μας εκφράζουν το θέλημα του Θεού, ή τουλάχιστον αυτά που δεν συγκρούονται με το θέλημα του Θεού.
Υπάρχουν άνθρωποι στους οποίους πρέπει να υπακούουμε, διότι αυτό όρισε ο Θεός. Π.χ. τα τέκνα να υπακούουν στους γονείς. Μία από τις Δέκα Εντολές της Π.Διαθήκης την οποίαν επιβεβαίωσε και ο Χριστός είναι:"Τίμα τον πατέρα και την μητέρα σου" (Ματθ.19,19). Δέν νοείται ότι τιμώ κάποιον και δεν δέχομαι αυτό που μου λέει! Όταν υπακούω στο θέλημα κάποιου, με αυτό εκφράζω την αγάπη μου και την εκτίμηση που έχω στο πρόσωπό του. Ένα πρόσωπο που αγαπούμε ειλικρινά προσπαθούμε να καταλάβουμε τι θέλει,και πριν ακόμη μας το πεί, σπεύδουμε να εκπληρώσουμε την επιθυμία του. Υπόδειγμα είναι ο ίδιος ο Ιησούς, ο οποίος ως παιδί υπάκουε στην Παναγία Μητέρα Του και στον Ιωσήφ (Λουκ.2,51).
Επίσης, θέλημα Θεού και συμφέρον κάθε μαθητή είναι να υπακούει στον δάσκαλό του. Διαφορετικά δεν πρόκειται να προχωρήσει στις σπουδές του. Το ίδιο βέβαια και κάθε μαθητευόμενος σε ενα επάγγελμα, τέχνη κ.λ.π.
Υπακοή καλείται να έχει στους προϊσταμένους του και ο υπάλληλος, δημόσιος, ιδιωτικός ή ο εργάτης, ο οποίος ελεύθερα επέλεξε τη θέση που κατέχει και από την αρχή συμφώνησε ότι θα εφαρμόζει τους κανονισμούς, που ισχύουν στον εργασιακό του χώρο. Χωρίς αυτή την ιεραρχική υπακοή, καθένας στον ανώτερό του, θα προκληθεί σύγχυση και ακαταστασία και δεν θα παραχθεί έργον. Υπάρχουν τόσα περιστατικά στην κοινωνία μας, που φανερώνουν πόσες καταστροφές έχουν προκαλέσει σε επιχειρήσεις, εταιρείες, καταστήματα και εργοστάσια η ασυνεννοησία και απειθαρχία μεταξύ των εργαζομένων.
Όμως εδώ χρειάζεται μία διευκρίνηση. Η υπακοή είναι αναγκαία, εφόσον οι εντολές που δίνουν περιορίζονται στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους και στα όρια της εξουσίας, που έχουν πάνω σ´ αυτούς που διατάσσουν και δεν αντίκεινται στο θέλημα του Θεού. Αν π.χ. μια μητέρα παρακινεί το παιδί της να πεί ψέμα ή να κλέψει, το παιδί δεν είναι υποχρεωμένο να υπακούσει.
Το ίδιο, άν ο δάσκαλος κάνει υπέρβαση των αρμοδιοτήτων του και ζητεί από μαθητή ή μαθήτριά του να κάνει κάτι άσχετο με το Σχολείο του ή και αντίθετο με τον νόμο του Θεού, εκείνοι δικαιούνται να παρακούσουν. Ο υπάλληλος,επίσης, δεν θα υπακούσει στο αφεντικό του, που τον προτρέπει να νοθεύσει το εμπόρευμα, ούτε ο οικονομικός διαχειριστής θα δεχθεί να καλύψει απάτη του προϊσταμένου του, με πλαστά δικαιολογητικά, και τα παρόμοια.
Ο χριστιανός υπακούει στους προϊσταμένους του, στο χώρο της εργασίας του, με διάκριση, μέσα στα πλαίσια της νομιμότητος, σύμφωνα πάντα με το θέλημα του Θεού. Αυτή η πρόθυμη και διακριτική υπακοή του συντελεί στην πρόοδο της κοινωνίας.