Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΤ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (9,1-8)

(20/7/2014• Ι.Ν. Αγ. Γεωργίου Αλάγιας)

"Θάρσει, τέκνον• αφαίωνταί σοι αι αμαρτίαι σου" (Ματθ. 9,2)

Πολύ συγκινητική η σκηνή, που μας παρουσιάζει το σημερινό Ευαγγέλιο.
Ένα άνθρωπος στην Καπερναούμ ήταν παράλυτος. Όπως φάνηκε, η αιτία της παραλυσίας του ήταν η αμαρτωλή ζωή του. Οι καταχρήσεις ταλαιπώρησαν τον οργανισμό του μέχρι σημείου που παρέλυσε. (Συμβαίνουν τέτοιες περιπτώσεις και σήμερα). Οι γιατροί και τα φάρμακα δεν μπόρεσαν να προσφέρουν στον παράλυτο καμμία βελτίωση της υγείας του. Άκουσε όμως ότι ο Ιησούς, με θαυματουργικό τρόπο, θεραπεύει πολλούς ασθενείς. Αχ! Να μπορούσε να βρεθεί κι αυτός κοντά Του, να Τον παρακαλέσει να θεραπεύσει κι αυτόν. Πώς όμως; Αυτός δεν μπορούσε καν να σταθεί στα πόδια του, πώς να περπατήσει και να φθάσει μέχρι τον Ιησού!Παρεκάλεσε, λοιπόν, τους δικούς του, μόλις θα εμφανιζόταν ο Ιησούς κάπου στην Καπερναούμ, να τον σήκωναν με το κρεββάτι του και να τον απέθεταν μπροστά στα πόδια του Ιησού. Και αυτό έγινε! Μόλις άκουσαν , μια μέρα, ότι ο Ιησούς ήρθε με το πλοιάριο στην Καπερναούμ, τέσσερες άνδρες σήκωσαν τον παράλυτο μαζί με το κρεβάτι του και τον μετέφεραν στο σπίτι όπου είχαν ακούσει ότι πήγε ο Ιησούς και δίδασκε. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς σημειώνει μια λεπτομέρεια. Επειδή το σπίτι στο οποίο δίδασκε ο Ιησούς ήταν ασφυκτικά γεμάτο κόσμο και οι άνθρωποι με τον παράλυτο δεν μπορούσαν να τους αναμερίσουν και να φθάσουν μέχρι τον Ιησού, ανέβηκαν στη στέγη, την άνοιξαν και από εκεί με σχοινιά, κατέβασαν τον άρρωστο με το κρεβάτι του, ακριβώς μπροστά στα πόδια του Ιησού. Ο Κύριος, που είδε τη λαχτάρα των ανθρώπων αυτών να θεραπευθεί ο παράλυτος, και την πίστη τους, θέλησε πρώτα να απαλλάξη τον παράλυτο από τις αμαρτίες του, που ήξερε ότι ήταν η αιτία της αρρώστιας του, και λέει στον παράλυτο: " Έχε θάρρος παιδί μου, σου συγχωρήθηκαν οι αμαρτίες σου" (Ματθ. 9,2). Και σε επιβεβαίωση ότι ο Κύριος έχει την δύναμη και αμαρτίες να συγχωρεί και σωματικές ασθένειες να θεραπεύει, λέει στον παράλυτο: " Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου". και το θαύμα έγινε! Ο παράλυτος, αμέσως απέκτησε πλήρως τις δυνάμεις του, σε σημείο μάλιστα, όχι μόνον να μπορεί να περπατήσει, αλλά και να σηκώσει το κρεβάτι μόνος του καί να πάει σπίτι του!

Ακούγοντας αυτό το θαυμαστό γεγονός ασφαλώς σκεπτόμαστε: Τι ευτυχισμένοι οι άνθρωποι που ζούσαν στην εποχή του Ιησού Χριστού! Σε κάθε πρόβλημά τους, πήγαιναν στον Ιησού και τους λύτρωνε. Και προ παντός τους συγχωρούσε τις αμαρτίες και τους απάλλασσε από όλες τις θλιβερές συνέπειές της. Ενώ εμείς που ζούμε σήμερα!

Αδελφοί μου μη ξεχνάμε αυτό που γράφει η Αγία Γραφή: "Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος χθες, σήμερα και για πάντα" (Εβρ. 13,8). Ο Ίδιος ο Κύριος μάς το υποσχέθηκε: "Εγώ θα είμαι μαζί σας πάντα έως τη συντέλεια του κόσμου" (Ματθ.28,20). Ο Ιησούς Χριστός ήλθε όχι μόνον για τους ανθρώπους, που ζούσαν στην Παλαιστίνη πριν 2.000 χρόνια, αλλά για όλους, όλων των αιώνων, όπου και άν ζουν. Ειδικώτερα δέ, για να συγχωρεί τις αμαρτίες μας παρέδωσε στην Εκκλησία Του το Μυστήριο της Μετανοίας.
Την ημέρα που αναστήθηκε ο Κύριος, όπως γνωρίζουμε, εμφανίστηκε στους Μαθητές Του και τους μετέδωσε την εξουσία• σε όσους θα μετανοούν και θα εξομολογούνται με ειλικρίνεια τις αμαρτίες τους να τους τις συγχωρούν και τότε και ο Ίδιος θα τις συγχωρεί. Και αυτό έκαναν οι Άγιοι Απόστολοι. Έτσι διαβάζουμε στις Πράξεις των Αποστόλων ότι όσοι πίστευαν στον Χριστό, μετανοούσαν για την μέχρι τότε αμαρτωλή ζωή τους και εξομολογούνταν τις αμαρτίες τους μπροστά στους Αποστόλους (Πράξ.19,18). Από την ημέρα εκείνη που ο Κύριος καθίδρυσε το Μυστήριον της Μετανοίας, αυτό συνεχίζεται να τελείται στην Εκκλησία-όπως και όλα τα άλλα Ιερά Μυστήρια- από τους διαδόχους των ΑγίωνΑποστόλων, τους Αρχιερείς και Ιερείς Πνευματικούς πατέρες.

Αλλά πως πρέπει να τελείται αυτό το Μυστήριο; Ασφαλώς το γνωρίζουμε, αλλά ας υπενθυμίσουμε μερικά βασικά στοιχεία.

1ον Να έχουμε την συναίσθηση ότι είμαστε αμαρτωλοί. "Πολλά πταίομεν άπαντες" (Ιακ. 3,2) γράφει ο Άγιος Ιάκωβος, πρώτος Επίσκοπος των Ιεροσολύμων.
Επίσης, ο άλλος Απόστολος ο Ιωάννης γράφει: "Άν ισχυριστούμε πως είμαστε αναμάρτητοι, εξαπατούμε τον εαυτό μας και δεν λέμε την αλήθεια" (Α' Ιωάν. 1,8).
Μπορεί, από άγνοια του εαυτού του, κάποιος να νομίζει ότι δεν έχει κάνει αμαρτίες. Αλλά αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, όπως επικίνδυνο είναι το να έχει προσβληθεί ο άνθρωπος από επικίνδυνη ασθένεια, να μη το ξέρει και ξαφνικά να εκδηλωθεί η φοβερή αρρώστια στο τελευταίο στάδιο και να επιφέρει τον θάνατο! Γι αυτό είναι ανάγκη καθένας μας να εξετάζει τον εαυτό του, να εντοπίζει τις αμαρτίες του, να μετανοεί ειλικρινά γι αυτές και να παίρνει την απόφαση να τις εξομολογηθεί στον Πνευματικό, για να του συγχωρεθούν από τον Θεό.

2ον Κατά την εξομολόγηση, ο χριστιανός να μη προσπαθεί να δικαιολογεί τον εαυτό του και να ρίχνει σε άλλους την αιτία που αμάρτησε. Εκείνη τη στιγμή να περιορίζεται μόνον στην δική του ευθύνη και ενοχή, και να τα εξομολογείται όλα, χωρίς να κρύβει από εντροπή κάτι, διότι αυτό φανερώνει ότι δεν έχει μετανοήσει ειλικρινά, οπότε καμμία αμρτία του δεν θα συγχωρεθεί.

3ον Εάν έχει αδικήσει κάποιον, μετά την εξομολόγηση να φροντίσει ο πιστός να αποκαταστήσει την αδικία. Π.χ. Άν στέρησε από άλλον χρήματα ή πράγματα να του τα επιστρέψει. Αν κατηγόρησε άδικα κάποιον να φροντίσει να πει την αλήθεια. Αν αισθάνεται έχθρα για κάποιον να συμφιλιωθεί μαζί του, και τα παρόμοια.

4ον Φεύγοντας από την εξομολόγηση να είναι αποφασισμένος να ακολουθήσει τις συμβουλές του Πνευματικού και να αγωνισθεί να αποφεύγει τις αφορμές που του προκάλεσαν τις αμαρτίες.

Βέβαια για μια πλήρη εξομολόγηση προϋπόθεση είναι να έχει χρόνο ο Πνευματικός να ακούσει με προσοχή τον εξομολογούμενο και να του δώσει τις αναγκαίες οδηγίες. Άν ζητήσει να εξομολογηθεί κατά την ώρα της θείας Λειτουργίας, την τελευταία στιγμή, λίγο πριν την θεία Κοινωνία, δεν θα υπάρχει άνεση για ολοκληρωμένη εξομολόγηση• και μάλιστα αν είναι πολλοί αυτοί που θέλουν να εξομολογηθούν, δεν προλαμβάνει ο Πνευματικός. Γι αυτό καλόν είναι να συνεννοείται ο πιστός από πριν με τον Πνευματικό για την ώρα που θα τον δεχθεί στην Εξομολόγηση.

Το Μυστήριο της Μετανοίας-Εξομολογήσεως το έχουν χαρακτηρίσει ως
"Φιλανθρωπότατον Μυστήριον". Στην κοινωνία αν προξενήσουμε ζημιά σε κάποιον, ή τον αδικήσουμε σε κάτι, ερχόμαστε αντιμέτωποι στο Νόμο. Θα συλληφθούμε και θα οδηγηθούμε στο Δικαστήριο, το οποίο θα επιβάλλει την ποινή που προβλέπει ο Νόμος. Μπορεί να κλειστούμε και στη φυλακή.Στην παράβαση όμως του Νόμου του Θεού τα πράγματα αντιμετωπίζονται διαφορετικά. Μπορεί να έχουμε διαπράξει και τις ποιό βρώμικες και ποιό βαρειές αμαρτίες απέναντι στο Θεό! Με μιά βαθειά μετάνοια και μιά ειλικρινή εξομολόγηση -με δυό λόγια που θα πούμε στην Εξομολόγηση- όλα μάς τα συγχωρεί ο Θεός, διά του Πνευματικού. Αυτό το Θαύμα ενεργείται χάρι στη θυσία του Χριστού πάνω στο Σταυρό, όπου απέθανε για την συγχώρηση των αμαρτιών όλου του κόσμου. Η άφεση των αμαρτιών μας είναι δωρεά, χάρισμα που μας προσφέρει ο Χριστός από αγάπη για η σωτηρία μας.

Όπως σπεύδουμε στο γιατρό για τις σωματικές μας ασθένειες, έτσι να καταφεύγουμε και στον Πνευματικό, με ειλικρίνεια, για τη συγχώρηση των αμαρτιών μας και την θεραπεία των ψυχών μας.