Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

Η ΑΔΙΑΚΡΙΣΙΑ

ΕΡΩΤΗΣΗ : Οι φίλες μου με κατηγορούν ότι είμαι αδιάκριτη. Κι εγώ το βλέπω ότι αγαπητά μου πρόσωπα δυσανασχετούν καμμιά φορά με τις ερωτήσεις μου. Εγώ νομίζω ότι το κάνω από ενδιαφέρον, αλλά οι άλλοι ενοχλούνται και με παρεξηγούν. Πώς μπορώ να αποφεύγω τέτοιες δυσάρεστες καταστάσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τις ερωτήσεις που προέρχονται από το ειλικρινές ενδιαφέρον μας γιά τον άλλον και που έχουν κίνητρο την αληθινή αγάπη, από τις ερωτήσεις που κάνουμε από αδιακρισία, γιά να ικανοποιήσουμε την αρρωστημένη περιέργειά μας. Εύκολα μπορούμε να κάνουμε αυτόν τον διαχωρισμό, άν θέσουμε το απλό ερώτημα στον εαυτό μας: αυτή η ερώτηση θα ευχαριστήσει τον άλλον, θα τον βοηθήσει σε κάτι, θα αισθανθεί ότι προέρχεται από αγάπη και ενδιαφέρον γι' αυτόν; Άν ναι, να απευθύνουμε την ερώτηση. Αν όμως καταλαβαίνουμε ότι δέν κινούμαστε από ενδιαφέρον γι' αυτόν, αλλά μάς "τρώει η περιέργεια" να μάθουμε, τότε όπωσδήποτε να την αποφύγουμε, γιατί μόνον δυσάρεστες συνέπειες θα έχει. Λέει μιά παροιμία: "Τα λίγα λόγια είναι ζάχαρη και τα καθόλου μέλι". Και η άλλη λαϊκή παραίνεση: "Μη φυτρώνεις εκεί που δέν σε σπέρνουν".
Πρέπει να μάθουμε τι ερωτήσεις ενοχλούν τους άλλους και οπωσδήποτε να τίς αποφεύγουμε. Κάποιοι και κάποιες θέλουν να κρύβουν τα χρόνια τους· μή τους παρακινούμε να πούν ψέματα, ρωτώντας την ηλικία τους! Θέματα υγείας (συγκεκριμένη αρρώστια), οικονομική κατάσταση, επιδόσεις σε σπουδές και άλλα προσωπικής φύσεως θέματα, αν ο άλλος από μόνος του δέν μας τα αναφέρει δέν είναι ευγενικό να τα ρωτάμε.
Και δέν είναι μόνον τα αδιάκριτα λόγια που προξενούν προβλήματα, αλλά και τα αδιάκριτα μάτια, που περιεργάζονται τους άλλους ή που παρακολουθούν τι συμβαίνει στα γειτονικά σπίτια, ποιός μπαίνει και ποιός βγαίνει. Επίσης και τα αδιάκριτα αυτιά, που κρυφακούουν τι συζητούν οι άλλοι.
Όλα αυτά προέρχονται από νοσηρή περιέργεια, έλλειψη εμπιστοσύνης στους αδελφούς μας, από αγένεια, ίσως και από στέρηση σωστής αγωγής. Γι αυτό είναι απαραίτητο οι γονείς να μορφώνουν από μικρά τα παιδιά τους στην διακριτική συμπεριφορά. Με τόν κατάλληλον τρόπο, αν ακούσουν το παιδί τους να κάνει αδιάκριτες ερωτήσεις, να το διορθώσουν. Αν βλέπει στο δρόμο κάποιο πρόσωπο παραμορφωμένο από ατύχημα ή ανάπηρο ή άλλο παιδί με ειδικές ανάγκες, να μή ρωτήσει παραξενεμένος τι έπαθε και τον πληγώσει, αλλά να τόν χαιρετήσει με ευγένεια.
Η α-διακρισία, όπως φανερώνει η λέξη, είναι η έλλειψη διάκρισης.Αλλά η διάκριση κατά τούς Πατέρες της Εκκλησίας μας είναι η μεγαλύτερη αρετή του χριστιανού: "πασών αρετών μείζων εστί διάκρισις" κατά τήν γνωστή διατύπωση.
Είναι η αρετή που ρυθμίζει τη σωστή λειτουργία όλων των άλλων. Είναι χάρισμα του Αγίου Πνεύματος που φωτίζει τόν χριστιανό πώς, με τι τρόπο να ενεργεί σε κάθε περίπτωση. Έτσι ο κάθε πιστός αποφεύγοντας αδιάκριτες ενέργειες, εξασφαλίζει τήν αρμονική συμβίωση και συνεργασία με το περιβάλλον του και απολαμβάνει τήν ειρήνη και τη χαρά στη ζωή του.-