Η ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ

ΕΡΩΤΗΣΗ : Αισθάνομαι ότι πολύ υπολογίζω στη συμπεριφορά μου και στις ενέργειές μου την κοινή γνώμη· το τι θα πει ο κόσμος! Αυτό επιδρά καταλυτικά επάνω μου και μου στερεί την ελευθερία μου και δέν με αφήνει να ζω όπως εγώ θα ήθελα. Πόσο είναι αναγκαίο να υπολογίζει κανείς την κοινή γνώμη στον τρόπο της ζωής του;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Όπως όλοι διαπιστώνουμε, από το β´ ήμισυ του περασμένου αιώνα με την αλματώδη ανάπτυξη των μέσων μαζικής ενημερώσεως (τηλεόραση, διαδίκτυο) έχουν αλλοιωθεί τα ήθη και ο τρόπος ζωής της κοινωνίας μας. Τα διεθνή κέντρα που επιδιώκουν τη λεγόμενη "παγκοσμιοποίηση" ασκούν τεράστια επιρροή στους λαούς της γης. Συχνά αισθάνεται ο πολίτης να είναι δέσμιος της προπαγάνδας που ασκείται και των διαφημίσεων.
Για την αντιμετώπιση της κοινής γνώμης τρεις κυρίως είναι οι τρόποι που ακολουθούν οι άνθρωποι.
Ο πρώτος, η πλήρης συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Ακολουθεί κανείς αυτό που κάνουν οι άλλοι. Αυτό όμως, για ένα χριστιανό εμπερικλείει πολλούς κινδύνους. Διότι όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο δεν είναι σωστά, δίκαια και τίμια. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας προειδοποίησε: "όλα όσα είναι του κόσμου -οι αμαρτωλές επιθυμίες του εγώ, η λαχτάρα ν´ αποχτήσουμε ό,τι βλέπουν τα μάτια μας, και η υπεροψία πως κατέχουμε γήινα αγαθά- δεν προέρχονται από τον Θεόν Πατέρα αλλά από τον αμαρτωλό κόσμο" (Α' Ιω. 2,16), αφού "ο κόσμος εν τω πονηρώ κείται" (Α' Ιω. 5,19).
Ο δεύτερος τρόπος είναι η πλήρης απόρριψη και η περιφρόνηση της κοινής γνώμης. Ομως αυτό εμπερικλείει τον άλλον μεγάλον κίνδυνο να καταντήσει κανείς αντικοινωνικός και επικίνδυνος για το κοινωνικό σύνολο και μαζί με τα αρνητικά στοιχεία της κοινωνίας να απορρίψει και όσα καλά έχει. Η πείρα της ζωής έχει αποδείξει ότι ακρότητες στη ζωή και στην κοινωνική συμπεριφορά των ανθρώπων συνιστούν μία επικίνδυνη υπερβολή, που κάποτε καταντά ολέθρια για τον κοινωνικό άνθρωπο.
Και ο τρίτος τρόπος αντιμετωπίσεως της κοινής γνώμης είναι η επιλεκτική αποδοχή. Η κριτική στάση και η λογική αντιμετώπιση των εντολών της κοινής γνώμης αποτελεί πάντα τον καλύτερο δρόμο-επιλογή, τόσο για την ατομική επιβίωση όσον και την κοινωνική πρόοδο. Το κάθε άτομο χωριστά επιβάλλεται να αποφασίσει για τον εαυτό του ανάλογα με τις δικές του ανάγκες και πεποιθήσεις και το δικό του "πιστεύω", ως ποιό σημείο θα υποταχθεί στα κελεύσματα της κοινής γνώμης ή θα τις αγνοήσει.. Η αξία του μέτρου σε όλες τις μορφές και εκφράσεις της κοινωνικής συμπεριφοράς αποτελεί διαχρονική αξία και ο καθένας οφείλει να γνωρίζει πως κάθε υπερβολή, κάθε ξεπέρασμα των ορίων, είτε ως προς την ανεξαρτησία, είτε ως προς τον συμβιβασμό, έχει δυσμενείς συνέπειες.
Με κριτήριο την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας καλείται ο πιστός να απορρίψει κάθε τι άδικο, αμαρτωλό, αντίθετο προς το θέλημα του Θεού και να αποδεχθεί "ό,τι είναι αληθινό, σεμνό, δίκαιο, καθαρό, αξιαγάπητο, καλόφημο, ό,τι έχει σχέση με την αρετή και είναι άξιο επαίνου" (Φιλιπ. 4,8).

 

bullets