Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

ΕΡΩΤΗΣΗ : Συχνά συλλαμβάνω τον εαυτό μου να παρουσιάζεται στους άλλους καλύτερος απ´ ότι στην πραγματικότητα είμαι. Ανεξάρτητα από το άν το πετυχαίνω ή όχι, μετά αισθάνομαι ντροπή, είτε γιατί τους εξαπάτησα με την υποκρισία μου, είτε γιατί ο άλλος αντελήφθηκε την πραγματικότητα, και δέν πέτυχα στην προσπάθειά μου. Αυτό είναι φυσικό να μου αφαιρεί την ψυχική μου γαλήνη. Πως μπορώ να αποφεύγω την υποκριτική συμπεριφορά;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Συνήθως πέφτουμε στην υποκρισία όταν προσπαθούμε να διατηρούμε μια εξωτερική καλή εικόνα του εαυτού μας προς τους άλλους, χωρίς παράλληλα να φροντίζουμε να είμαστε και εσωτερικά, στην πραγματικότητα, αυτός ο καλός άνθρωπος που θέλουμε να φαινόμαστε ότι είμαστε.
Ένας λοιπόν, αποτελεσματικός τρόπος, να αποφεύγουμε την υποκρισία είναι να στρέφουμε την προσπάθειά μας όχι στο πώς να φαινόμαστε στους άλλους, αλλά στο πώς πράγματι θέλει ο Θεός να είμαστε. Προς αυτήν την κατεύθυνση, για την πνευματική εσωτερική καλλιέργεια της ψυχής μας να αγωνιζόμαστε καθημερινά.
Να μή ξεχνούμε, ότι κάποιες φορές, (όχι βέβαια πάντοτε) μπορεί με την μεθοδευμένη υποκρισία μας να ξεγελάσουμε τους άλλους, αλλά ποτέ τον εαυτό μας και πολύ περισσότερο τον καρδιογνώστη και παντογνώστη Θεό! Αλλά τότε, ποιό είναι το κέρδος μας; Όπως είπε κάποιος: "καλύτερα να θεωρούμαστε από τους ανθρώπους αμαρτωλοί και από τον Θεό δίκαιοι, παρά το αντίθετο. Διότι εκείνο που ενδιαφέρει τον άνθρωπο, που βρίσκεται σε κοινωνία με τον Θεό, είναι να έχει καλήν απολογίαν ενώπιον του φοβερού βήματος του Θεού, κατά την τελικήν κρίση, και όχι το τι θα πουν οι άνθρωποι, των οποίων η κρίση είναι ανάλογη με το ηθικό ποιόν τους και συχνά πέφτουν έξω"!
Είναι άξιο πολλής προσοχής το γεγονός ότι ο Κύριος κατά την επίγεια ζωή Του, εκείνο που στιγμάτισε με τον πιό απόλυτο τρόπο, δεν ήταν αμαρτίες που θεωρούνται αισχρές στην κοινωνία, αλλά η υποκρισία. Εκείνα τα "ουαί" δέν τα απηύθυνε σε κανένα αμαρτωλό της εποχής Του, παρά μόνον προς τους Γραμματείς και Φαρισαίους! Γιατί; Για την υποκρισία τους! Επιδίωκαν έξωθεν να φαίνονται ευσεβείς και δίκαιοι ενώ μέσα τους ήσαν "μεστοί υποκρίσεως και ανομίας" (Ματθ. 23,28). Είναι ωφέλιμο να διαβάζουμε κατά καιρούς ολόκληρο το 23ο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ιερού Ευαγγελίου για να βοηθούμαστε να νιώθουμε αποτροπιασμό προς κάθε μορφή υποκριτικής συμπεριφοράς. Επίσης, βοηθητικά προς τον σκοπόν αυτόν είναι και όσα λέγει ο Κύριος στην επί του Όρους Ομιλία Του για την αποφυγή της υποκρισίας (βλ. Ματθ. κεφ. 6 στίχ.2. 5. 16.)
Ας το αντιληφθούμε, λοιπόν, ότι η αξία της ζωής μας, κρίνεται όχι από τις παροδικές γνώμες άλλων ανθρώπων, αλλά από την εσωτερική μαρτυρία της συνείδησής μας. Ας ρίξουμε όλο μας το βάρος στην εσωτερική μας καλλιέργεια, και όχι να χάνουμε το χρόνο μας στο χτίσιμο μάταιων προσωπείων.
Αν, κάποια μέρα, με τη χάρη του Θεού, τα καταφέρουμε ώστε πράγματι να είμαστε καλοί, ευαίσθητοι, με αγάπη για τον άνθρωπο, αυτό θα είναι πια φανερό και στους άλλους, χωρίς καμμία ιδιαίτερη προσπάθεια από τη δική μας πλευρά. Η εσωτερική μας ακτινοβολία θα ρίχνει φως στο πρόσωπό μας και στα πρόσωπα των άλλων, και έτσι θα διατηρείται πάντα μέσα μας η ειρήνη και η ψυχική αγαλλίαση.