Πνευματική Κληρονομιά Ενδιαφέροντα Κείμενα - Ομιλίες Κήρυγμα Μητροπολίτη Πισιδίας Κυριακή Παραλύτου 26.5.2013

Κήρυγμα Μητροπολίτη Πισιδίας Κυριακή Παραλύτου 26.5.2013

ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ
( 26/ 5/ 2013)
ΕΙΣ Ι.Ν. ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΡΤΑΣ

"Κύριε, άνθρωπον ουκ έχω" (Ιωάν. 5,7)

Τα λόγια αυτά απευθύνει στόν Κύριό μας Ιησού Χριστό ένας παράλυτος. Βρισκόταν πεσμένος στο στρώμα του, μαζί με άλλους ασθενείς, δίπλα στη θαυματουργή δεξαμενή στα Ιεροσόλυμα. Όπως ακούσαμε στο Ιερό Ευαγγέλιο, κατά διαστήματα Άγγελος Κυρίου κατέβαινε στήν κολυμβήθρα, καί τη στιγμή που ταράσσονταν τα νερά, ο πρώτος άρρωστος που έμπαινε μέσα θεραπευόταν. Αυτός όμως ο παράλυτος δέν είχε κανένα δικό του να ενδιαφερθεί να τόν βάλει εγκαίρως στο θαυματουργό νερό. Έτσι, επί μακρό χρονικό διάστημα, βρισκόταν σ´ αυτή τήν θλιβερή κατάσταση! Όταν στάθηκε μπροστά του ο Ιησούς και τόν ρώτησε• "θέλεις να γίνεις υγιής;" τού εξέφρασε το παράπονό του: "Κύριε δέν έχω άνθρωπο να με βοηθήσει"!
Πολλοί άνθρωποι περνούσαν δίπλα του, καθώς μπαινόβγαιναν από τη διπλανή πύλη τού κάστρου στήν πόλη Ιερουσαλήμ. Πολλοί άλλοι, που συνόδευαν τούς δικούς τους αρρώστους, έμεναν για καιρό εκεί κοντά, γιά να είναι έτοιμοι, καθένας τους, να προλάβει να βάλει πρώτον τόν δικό του άρρωστο στο νερό, γιά να θεραπευθεί. Όμως, γι αυτό, άν και τόν έβλεπαν γιά χρόνια να κείτεται εκεί παράλυτος, κανένας δέν ενδιαφέρθηκε να τόν βοηθήσει• Καί τού έμενε το παράπονο: "άνθρωπον ουκ έχω"!
Δυστυχώς, δέν ήταν μόνον αυτός, που ένιωθε αυτή τήν εγκατάλειψη και αυτή τη μοναξιά! Και σήμερα, στήν κοινωνία μας, πολλοί είναι αυτοί πού ζούν με αυτή τήν πίκρα: δέν έχω κανέναν να με κοιτάξει! Και τέτοιοι άνθρωποι δέν είναι μόνον αυτοί, που γέροι πιά, ξέμειναν μόνοι στά χωριά τους, γιατί τα παιδιά τους έχουν φύγει. Ούτε κάποια μοναχικά άτομα, πού από κάποια αιτία, έχουν απομείνει μόνοι και έρημοι. Αλλά και πολλοί άλλοι, που μπορεί να έχουν παιδιά και συγγενείς, αλλά αισθάνονται ότι είναι ξεχασμένοι και εγκαταλελειμμένοι. Ότι κανείς δέν τούς σκέπτεται• σέ μιά αρρώστια τους, σε μιά οικονομική δυσκολία τους, σε κάποιο πρόβλημά τους δέν έχουν κανένα να τούς συμπαρασταθεί. Καί το πικρό παράπονο πλακώνει τήν καρδιά και ξεφεύγει από τα χείλη• -Άχ, δέν έχω κανέναν, που να νοιάζεται γιά μένα!
Είναι όμως έτσι; Καί ο παράλυτος του σημερινού Ευαγγελίου είχε αυτήν τήν
αίσθηση, που τόν πίκραινε βαθειά! Όμως δέν είχε αντιληφθεί, όταν τόν ρώτησε ο Ιησούς, "Θέλεις υγιής γενέσθαι;" το ποιός έστεκε μπροστά του! Πού νάξερε ο ταλαίπωρος ότι, αυτό που περίμενε μέ λαχτάρα επί 38 ολόκληρα χρόνια παράλυτος, θα τό αποκτούσε σέ μιά στιγμή! Ότι Αυτός, πού του μιλούσε, δέν θα χρειζόταν να περιμένει τήν ώρα που, θα ταρασσόταν το νερό, γιά να τόν σηκώσει, καί να τόν βάλει μέσα πρώτον, γιά να θεραπευθεί! Πώς να ξέρει ότι είχε τήν ξεχωριστή ευλογία, να έχει μπροστά του Αυτόν, που έστελνε τόν Άγγελο, γιά να κάνει αισθητή τήν ιαματική χάρη, με τήν ταραχή τού νερού! Καί ότι Αυτός, που στάθηκε κοντά του με ενδιαφέρον γιά τόν πόνο του καί τήν αρρώστια του, δέν χρειαζόταν κάν να περιμένει τόν ερχομό τού Αγγέλου καί νά τόν σηκώσει καί να τόν βάλει πρώτον στο νερό, γιά να θεραπευθεί! Ένας λόγος Του ήταν αρκετός, γιά να αποκτήσει ο παράλυτος αμέσως τήν υγεία του καί πλήρεις τίς σωματικές του δυνάμεις! Καί αυτό έγινε:
-"Έγειραι, άρον τόν κράββατόν σου καί περιπάτει" , του λέγει ο Κύριος• Καί αμέσως, ο επί 38 χρόνια παράλυτος, σηκώθηκε, φορτώθηκε το κρεββάτι του, καί περπατώντας πήγε σπίτι του. Όχι απλώς θεραπεύτηκε από τήν αρρώστια, που τού είχε προκαλέσει τήν παράλυση, όχι μόνον μπόρεσε να στηριχτεί στά πόδια του καί να περπατήσει, αλλά καί να μεταφέρει στούς ώμους του τό κρεββάτι του! Συνήθως, άν κάποιος είναι γιά καιρό καθηλωμένος στο κρεββάτι, παθαίνει αγκυλώσεις καί χρειάζεται ημέρες καί εβδομάδες, με κατάλληλη φυσιοθεραπεία, για να μπορέσει να κινηθεί, να σταθεί στά πόδια του καί σιγά-σιγά να κάνει κάποια βήματα. Ο παράλυτος όμως αμέσως περπάτησε, καί μάλιστα φορτωμένος το κρεββάτι του! Αυτά είναι τα θαυμαστά τού Θεού! Παρέχει πλήρη καί τελεία τήν βοήθειά Του!
Εκεί που ο παράλυτος είχε τήν αίσθηση ότι δέν έχει κανένα να τόν βοηθήσει,
από τα γεγονότα πείστηκε ότι είχε τόν Ένα καί Μοναδικόν, που αναπληρώνει όλους τούς άλλους καί μάλιστα με τρόπο εκπληκτικό.
Ο χριστιανός, που με το Αγιιο Βάπτισμα έχει ενωθεί με τόν Χριστό, καί συμμετέχει στα ιερά Μυστήρια τής Εκκλησίας, δέν νοιώθει ποτέ μόνος καί έρημος καί εγκαταλελειμμένος! Θυμάται πάντοτε τήν υπόσχεση του Αναστάντος Κυρίου: "Ιδού εγώ, θα είμαι μαζί σας πάντοτε, όλες τίς ημέρες τής ζωής σας, μέχρι τη συντέλεια του κόσμου".
Όλοι καί άν τόν εγκαταλείψουν, αυτός είναι βέβαιος ότι ο Χριστός δέν θα τόν εγκαταλείψει! Είναι χαρακτηριστική η ομολογία του Ψαλμωδού: "Ο πατήρ μου καί η μήτηρ μου εγκατέλιπόν με, ο δε Κύριος αντελάβετό με"! Μπορεί να βρεθεί μάνα ή πατέρας, να εγκαταλείπει το παιδί του απροστάτευτο, αλλά όχι καί ο Χριστός!
Η Αγία Γραφή είναι γεμάτη με θαυμαστές παρεμβάσεις του Θεού, γιά να προστατεύσει τούς ανθρώπους Του, σε ποικίλες ανάγκες του.
- Έναν ολόκληρο λαό Του, τόν ελευθερώνει από τη σκλαβιά τών Αιγυπτίων•τόν διαπερνά με θαύμα από τήν Ερυθρά θάλασσα• τόν τρέφει επί 40 ολόκληρα χρόνια
στήν έρημο με το μάννα καί τά ορτύκια, που έπεφταν από τόν ουρανό• συντηρεί τα ενδύματά τους επί 40 χρόνια, χωρίς να παλιώσουν καί να φθαρούν. Τούς βγάζει νερό από ξηρό βράχο, γιά να πίνουν στήν έρημο, καί τούς παρέχει όλα τα αναγκαία. Στόν προφήτη Ηλία έστελνε στη έρημο -με κόρακα- ψωμί καί κρέας, γιά να επιβιώσει στήν έρημο, που είχε καταφύγει κυνηγημένος από ασεβείς άρχοντες. Σέ καιρό ανομβρίας καί πείνας ευλόγησε ο Θεός, διά του Προφήτου Του, λίγες σταγόνες λάδι καί μιά χούφτα άλεύρι μιά φτωχής χήρας, καί δέν τής έλειψαν τα αναγκαία επί 3 1/2 χρόνια, που κράτησε η πείνα. Αυτά στήν Παλαιά Διαθήκη.
Στήν Καινή Διαθήκη βλέπουμε τόν Κύριό μας Ιησού Χριστό με θαύμα να τρέφει (εκτός από τίς γυναίκες και τα παιδιά) τέσσερις χιλιάδες άνδρες τη μιά φορά καί πέντε χιλιάδες άνδρες τήν άλλη φορά, με λίγα ψωμιά καί μερικά ψάρια.
"Ου μή σε ανώ ουδέ μή σε εγκαταλείψω" είναι η υπόσχεση του Θεού στόν πιστό λαό Του.
Αδελφοί καί αδελφές, ζούμε κι εμείς τόν καιρό αυτό, καί ως άτομα, ως οικογένειες και ως Έθνος, μιά πρωτοφανή κρίση. Αντιμετωπίζουμε όλοι μας μιά σκληρή πραγματικότητα. Ζούμε το καθημερινό δράμα πολλών αδελφών μας. Καί η κρίση βαθαίνει όσον αποκόπτεται κανείς από τίς πνευματικές του ρίζες. Όταν ατονούν μέσα του οι πνευματικές αξίες, που ζωογονούσαν το έθνος μας και στίς ποιό σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες. Όταν αποστρέφει το πρόσωπό του από τόν Αναστάντα Χριστόν, τόν νικητή όλων τών δυσχερειών ακόμη και του θανάτου, του μεγαλύτερου εχθρού του ανθρώπου, και στηρίζει τίς ελπίδες του σέ ανθρώπινους παράγοντες• και ξεχνά τό • "μή πεποίθατε επ´ άρχοντας επί υιούς ανθρώπων οις ουκ έστι σωτηρία"! Ματαιοπονεί όποιος εξαρτά τη χαρά και τήν ευτυχία του από τα υλικά αγαθά και τίς ανέσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής. Βλέπουμε το κατάντημα πολλών απ´ αυτούς, που κυριεύθηκαν από τήν απληστία και πλεονεξία και τήν τάση του εύκολου πλουτισμού! Εμείς, άς ακολουθούμε τήν προτροπή του Απ. Παύλου:" έχοντες διατροφάς και σκεπάσματα τούτοις αρκεσθησόμεθα" (Α' Τιμ. 6,8)• άς αρκούμεθα στα αναγκαία γιά τη συντήρησή μας. Άς επιρρίπτουμε επί Κύριον τήν μέριμνά μας και Αυτός θα μάς διαθρέψει!
Καθένας μας, σε όποια δυσκολία μας, άς προσφεύγουμε με εμπιστοσύνη στόν Παντοδύναμο Κύριό μας, ο Οποίος, από αγάπη για μάς, έδωσε και τη ζωή του πάνω στο Σταυρό! Άς έχουμε τη βεβαιότητα ότι θα σταθεί κοντά μας και θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, ακόμη και με θαύμα το όποιοδήποτε πρόβλημά μας όπως η πανσοφία Του κρίνει γιά το δικό μας καλό, όπως έκανε και γιά τόν παράλυτο τής Ιερουσαλήμ!

Πνευματική Κληρονομιά Ενδιαφέροντα Κείμενα - Ομιλίες Κήρυγμα Μητροπολίτη Πισιδίας Κυριακή Παραλύτου 26.5.2013