Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
- Λεπτομέρειες
- 17 Μαρτίου 2013
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
Συνεχίζουμε τήν ἀπάντηση γιά τόν οὐράνιο Παράδεισο καί τή σχέση του με τόν ἐπίγειο τῆς Ἐδέμ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Ὁ Θεός προτοῦ ἀκόμη δημιουργήσει τόν ὑλικό κόσμο, ὅπως μᾶς ἀποκαλύπτει ὁ Ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, "πρό καταβολῆς κόσμου" (Ματθ.25,34) ἔφκιασε τόν οὐράνιο Παράδεισο, γιά τούς ἁγίους Ἀγγέλους Του καί γιά τούς ἀνθρώπους πού θά ἔμεναν σέ κοινωνία μαζί Του.
Γιά τόν οὐράνιο Παράδεισο ὁ Απόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος ἀξιώθηκε νά βρεθεῖ ἐκεῖ μέ ἕναν θαυμαστό τρόπο (2α Κορ.12,4) μᾶς λέγει ὅτι ὅλα ἐκεῖ εἶναι τόσο ὡραῖα, τόσο πρωτόγνωρα καί τόσο θαυμαστά πού "μάτι δέν τά εἶδε, καί οὔτε αὐτί ἄκουσε καί οὔτε ἄνθρωπος τά φαντάστηκε, ὅσα ὁ Θεός ἑτοίμασε γιά ἐκείνους πού τόν ἀγαποῦν"(1η Κορ.2,9).
Ὅμως οἱ ἄνθρωποι ἀπομακρύνθηκαν ἀπό τόν Θεό μέ τήν ἀνυπακοή τους. Παρ´ὅλα αύτά ἡ ἀγάπη Του, ὡς στοργικοῦ Πατέρα, δέν ἀνεχόταν νά ὑποφέρουν.
Γι' αὐτό, τά Τρία Πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὅπως παραστατικά περιγράφει ὁ ὕμνος τῶν Χριστουγέννων (Αἶνοι) "Ὁ Πατήρ ηὐδόκησεν, ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο· καί ἡ Παρθένος ἔτεκε -ἐκ Πνεύματος Ἁγίου- Θεόν ἐνανθρωπήσαντα", ἐνήργησαν για τήν ἐπάνοδο τῶν ἀνθρώπων στόν Παράδεισο.
Ὄχι στόν ἐπίγειο, πού ἦταν προσωρινός, ἀλλά στόν οὐράνιο, πού εἶναι αἰώνιος. Ὁ Κύριος ἔζησε μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, ἀποκάλυψε ποιός εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός καί τό θέλημά Του, (πού οἱ ἄνθρωποι πλέον ἀγνοοῦσαν), θυσιάστηκε ὁ Ἴδιος πάνω στόν Σταυρό, γιά νά καθαρίσει τίς ἁμαρτίες ὅλων τῶν γενεῶν τῶν ἀνθρώπων καί ἔτσι ἔδειξε τόν δρόμο πού ὁδηγεῖ στόν οὐράνιο Παράδεισο.
Στό σημείο αὐτό χρειάζεται νά προσέξουμε κάτι πολύ σημαντικό. Ὅπως ὁ Θεός Πατέρας σεβάστηκε τήν ἐλευθερία τοῦ Ἀδάμ στόν Παράδεισο τῆς Ἐδέμ, ἔτσι καί ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἐνήργησε ἐδῶ στή γή μέ σεβασμό στήν ἐλευθερία τῆς βουλήσεως τοῦ κάθε ἀνθρώπου.
Γι' αὐτό συχνά διαβάζουμε στά Ἱερά Εὐαγγέλια νά λέγει ὁ Κύριος: "Ὅποιος θέλει νά μέ ἀκολουθήσει..." (Ματθ.16,24), ἤ "ἐάν θέλεις νά κερδίσεις τήν αἰώνια ζωή" (Ματθ.19,17) καί ἄλλες ὅμοιες ἐκφράσεις.
Ἀκόμη καί ὅταν ἔβλεπε ἀρρώστους νά ὑποφέρουν, δέν τούς θεράπευε χωρίς ἐκεῖνοι νά τοῦ τό ζητήσουν. Σέ κάποιες περιπτώσεις ρωτοῦσε : "θέλεις νά γίνεις ὑγιής;" καί μετά τήν καταφατική ἀπάντηση τοῦ ἀρρώστου ἔκανε τό θαῦμα (Ἰωάν.5,6). Σέ ἐκείνους πού ζητοῦσαν ἀπό τόν Κύριο τήν σωτηρία τῆς ψυχής τους καί νά εἰσέλθουν στήν οὐράνια Βασιλεία Του στόν Παράδεισο, δέν ἐξέταζε ποιοί ἦταν καί τί βρώμικες πράξεις, ἀδικίες καί ἐγκλήματα διέπραξαν πρίν. Ἐφ´ ὅσον μετανοοῦσαν καί κατέφευγαν σ´ Αὐτόν μέ πίστη καί ἀγάπη, τούς χάριζε αὐτό πού ζητοῦσαν.
Ἐντυπωσιακή ἡ περίπτωση τοῦ ληστῆ ἐπάνω στό σταυρό. Ποιός ξέρει τί ἐγκλήματα καί ἀδικίες θά εἶχε διαπράξει στή ζωή του. Πίστεψε ὅμως ὅτι ὁ Ἰησοῦς, πού ἦταν καρφωμένος στόν διπλανό σταυρό, ἦταν ὁ Κύριος καί Θεός, Βασιλιάς αἰώνιος. Μετανόησε εἰλικρινά γιά τήν ἁμαρτωλή ζωή του. Στράφηκε πρός τόν Σταυρωμένον: "Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου". Ἡ ἀνταπόκριση τοῦ Κυρίου ἄμεση: "Σέ βεβαιώνω, πώς σήμερα κιόλας θά εἶσαι μαζί μου στόν Παράδεισο" (Λουκ.23,42-43). Θέλησε ὁ ληστής αὐτός τήν σωτηρία του, μπῆκε στόν Παράδεισο, καί μάλιστα πρῶτος. Δέν θέλησε ὁ ἄλλος ληστής νά μετανοήσει, στερήθηκε (ὅπως καί ὅλοι οἱ ἄλλοι πού ἀδιαφοροῦν γιά τό αἰώνιο μέλλον τους) τόν Παράδεισο.
Ὁ Παράδεισος πλέον εἶναι ἀνοιχτός γιά ὅλους ὅσοι τόν ἐπιθυμοῦν. Ὁ Χριστός τούς περιμένει μέ στοργή καί ἀγάπη νά τούς εἰσαγάγει στήν αἰώνια χαρά, καί νά τούς χαρίσει νά ἀπολαμβάνουν αἰώνια τά αγαθά Του, πού ἔχει ἑτοιμάσει γι' αὐτούς.-