Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ἐπιτρέπεται τὴν ὥρα τῆς Θείας Λατρείας, μέσα στὸν ναό, νὰ μὴν παρακολουθῶ τὰ τελούμενα καί ἐγὼ νὰ κάνω ἀτομικὴ προσευχή, γιὰ τὰ προσωπικά μου προβλήματα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Στὸν ἱερὸ ναὸ προσερχόμαστε οἱ πιστοὶ καὶ συγκροτοῦμε τὸ ἕνα Ἅγιο Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας εἴμαστε μέλη. Εἶναι φυσικό, λοιπόν, ἑνωμένο τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας νὰ συμμετέχει στὴν κοινὴ λατρεία καὶ μάλιστα στὴν Θεία Λειτουργία. Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ἔτσι διαμορφωμένη, ὥστε ἡ συμμετοχὴ τῶν λαϊκῶν μελῶν νὰ εἶναι ἀπαραίτητη. Ὁ ἱερεὺς λέγει μία εὐχή, ὁ λαὸς ἐπιβεβαιώνει μὲ τὸ ἀμήν. Ὁ ἱερεὺς ἢ ὁ Διάκονος ἀπευθύνει στὸν Θεὸ ἕνα αἴτημα, ὁ λαὸς ἀπαντᾶ «Κύριε ἐλέησον». Σὲ σημαντικὰ σημεῖα τῆς Θείας Λειτουργίας γίνεται κατὰ κάποιον τρόπον διάλογος τοῦ Λειτουργοῦ ἱερέως μὲ τὸν λαόν:

«Ἄνω σχῶμεν τᾶς καρδίας», λέγει ὁ ἱερεύς·

«Ἔχομεν πρὸς τὸν Κύριον» ἀπαντᾶ ὁ λαός·

«Εὐχαριστήσωμεν τῷ Κυρίῳ»

«Ἄξιον καὶ δίκαιον» ἀπαντᾶ ὁ λαὸς καὶ ἔτσι ἀρχίζει ὁ Ἱερεὺς τὴ μεγάλη εὐχὴ τῆς «Ἀναφορᾶς» -ὅπως λέγεται- κατὰ τὴν ὁποίαν γίνεται ὁ καθαγιασμὸς τῶν Τιμίων Δώρων.

Πῶς εἶναι δυνατὸν ἕνα μέλος τοῦ Ἐκκλησιάσματος νὰ μὴ συμμετέχει στὶς ἱερὲς αὐτὲς στιγμὲς καὶ νὰ προσεύχεται γιὰ ἄλλα θέματα;

Ἐξ' ἄλλου, τὰ τελούμενα στὴ Θεία Λειτουργία ἑτοιμάζουν τοὺς πιστοὺς πνευματικὰ καὶ γιὰ τὴν συμμετοχή τους στὴν Θεία Κοινωνία τοῦ Ἅγιου Σώματος καὶ Τιμίου Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι καὶ ὁ κύριος σκοπὸς τῆς Θείας Λειτουργίας.

Ἑπομένως, ὁ κάθε πιστός, γιὰ νὰ ὠφελεῖται πνευματικά, εἶναι ἀπαραίτητο νὰ συγκεντρώνει τὴν σκέψη του καὶ νὰ συμμετέχει πνευματικὰ καὶ σωματικὰ (κάνοντας τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, ὑποκλινόμενος, γονατίζοντας) στὰ τελούμενα ἐντὸς τοῦ ναοῦ.

Βέβαια, γιὰ κάποιο σημαντικὸ θέμα ποὺ τὸν ἀπασχολεῖ, γιὰ τὸν ἐαυτόν του ἣ γιὰ κάποιον ἄλλον, μπορεῖ καὶ ἐπιβάλλεται νὰ προσευχηθεῖ στὴ Θεία Λειτουργία μετὰ τὸν καθαγιασμὸν τῶν Τιμίων Δώρων και συγκεκριμένα μετὰ τὴν ἐκφώνηση τοῦ Ἱερέως: «Ἐξαιρέτως τῆς Παναγίας Ἀχράντου...» ὅταν ὁ ἱερεὺς προσεύχεται γιὰ ζῶντες καὶ κεκοιμημένους καὶ ὁ χορὸς ψάλλει τὸ Μεγαλυνάριον τῆς Θεοτόκου: «Ἄξιον ἐστί...».

Πολὺ καλή εἶναι καὶ ἡ συνήθεια πιστῶν ποὺ πηγαίνουν στὸ ναὸ προτοῦ ἀρχίσει ἡ Ἱερὰ Ἀκολουθία ἢ παραμένουν ὅταν τελειώσει καὶ φεύγει ὁ κόσμος, καὶ προσεύχονται μόνοι τους.