ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ
- Λεπτομέρειες
- 13 Φεβρουαρίου 2012
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
ΕΡΩΤΗΣΗ : Μέ μένα συμβαίνει κάτι περίεργο, πού δέν μπορῶ νά τό ἐξηγήσω. Σωματικά εἶμαι ὑγιής, οἰκονομικά δέν ἀντιμετωπίζω κανένα πρόβλημα, ἀλλά στήν καρδιά μου αἰσθάνομαι μιά συνεχή βαριά θλίψη. Πηγαίνω μέ τίς φίλες μου ταξίδια σέ τουριστικά μέρη, διασκεδάζουμε σέ διάφορα κέντρα ἀλλά αὐτή ἡ θλίψη δέν φεύγει. Τί νά κάνω ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς λέγει ὅτι ὑπάρχουν δύο εἴδη θλίψης : «Ἡ κατά Θεόν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον κατεργάζεται· ἡ δέ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται» (2α Κορινθ. 7, 10).
Ἡ κατά Θεόν λύπη κυριεύει τόν ἄνθρωπο ὅταν συναισθάνεται ὅτι μέ τίς ἁμαρτίες του ἔχει προσβάλει τόν γεμάτο ἀγάπη Θεό. Αὐτή ἡ λύπη ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στή μετάνοια καί ὁ Θεός μετατρέπει μετά τήν θλίψη του σέ χαρά. Ἤ ὅταν κάποιος ἀγωνίζεται νά ζεῖ κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά βλέπει ἄλλους – μέ τόν τρόπο πού ζοῦν – νά ἀπομακρύνονται ἀπό τόν Θεό θλίβεται. Ἀλλά, ἡ μέ ἐμπιστοσύνη προσευχή του πρός τόν Θεό, τόν ἡρεμεῖ καί παρηγορεῖ. Ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ ἀληθινοί χριστιανοί εἶναι «ὡς λυπούμενοι ἀεί δέ χαίροντες» (2α Κορινθ. 6, 10). Χαίρονται γιατί ἀντλοῦν συνεχῶς δύναμη καί παρηγοριά ἀπό τόν Χριστό, μέ τόν Ὁποῖον εἶναι ἑνωμένοι.
«Ἡ λύπη τοῦ κόσμου» ἡ ὁποία «θάνατον κατεργάζεται» εἶναι ἐκείνη τήν ὁποίαν ὁ κόσμος προκαλεῖ στόν ἄνθρωπο μέ ποικίλα εἴδη ἁμαρτίας. Ἄν λοιπόν δέν ἔχεις ἄλλες ἀφορμές θλίψεως, ὅπως βασανιστικές ἀρρώστιες δικές σου ἤ συγγενῶν σου, οἰκονομική χρεωκοπία, κατάφορες ἀδικίες καί τά ὅμοια, τά ὁποῖα ὅπως φαίνεται ἐσύ δέν ἀντιμετωπίζεις, μᾶλλον θά εἶχες πολλά μικρά ἀδικήματα καί ἁμαρτίες, τά ὁποῖα θεωροῦσες ἀσήμαντα, καί ἔτσι δέν μετανόησες καί δέν ἐξομολογήθηκες. Σάν ἀράχνη σιγά-σιγά ἁπλώθηκε γύρω ἀπό τήν καρδιά σου, μέ τά χρόνια, καί ἔφτιαξε φωλιά καί κρατᾶ μέσα της αὐτήν τήν μεγάλη θλίψη. Γι΄αὐτό καλόν εἶναι μέ μιά βαθειά καί εἰλικρινῆ αὐτοεξέταση, μέσα σέ ἀτμόσφαιρα προσευχῆς, νά ξαναδεῖς ὁλόκληρη τή ζωή σου καί μετά πήγαινε νά ἐξομολογηθεῖς τά πάντα. Μέ τήν ἐξομολόγηση θά καθαρίσεις τόν οἶκον τῆς ψυχῆς σου. Ἄνοιξε διάπλατα τά παράθυρα καί τήν πόρτα τῆς ψυχῆς σου νά μπεῖ μέσα της ὁ Χριστός, νά τήν φωτίσει καί νά τήν θερμάνει ὡς «Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης» καί νά τήν ζωογονήσει μέ φρέσκο καθαρό ἀέρα τῆς Χάριτός Του. Ἀμέσως μετά, ξεκίνα νά πράττεις πάντα τό καλό. Μέ προθυμία νά προσφέρεις ὑπηρεσία στούς ἄλλους πού σέ ἔχουν ἀνάγκη. Ἔχε πάντα ὁδηγό στή ζωή σου τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Καί ὁ Θεός μέ τήν Χάριν Του θά σοῦ δωρίζει ἀνείπωτη χαρά. Καί αὐτή τήν δική Του χαρά κανένας καί τίποτε δέν θά μπορεῖ νά σοῦ τήν ἀφαιρέσει· τό ὑποσχέθηκε ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός : «θά χαρεῖ ἡ καρδιά σας, καί τή χαρά σας, κανείς δέν θά μπορέσει νά σᾶς τήν ἀφαιρέσει». (Ἰωάν. 16, 22). Καί μή παραλείπεις καθημερινά νά διαβάζεις τό Ψαλτήρι. Χαρίζει πολλή παρηγοριά.