Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

ΗΡΘΑ ΝΑ ΒΑΛΩ ΦΩΤΙΑ

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ἔκπληξη μοῦ προκαλοῦν τά λόγια τοῦ Χριστοῦ πού διάβασα στό Εὐαγγέλιο τοῦ Λουκᾶ κεφ. 12 στίχ. 49 «Φωτιά ἦρθα νά βάλω πάνω στή γῆ». Τί σημαίνει αὐτό ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Δικαιολογημένα σοῦ προκάλεσαν ἔκπληξη τά λόγια αὐτά τοῦ Κυρίου, διότι συνήθως τήν φωτιά τήν συσχετίζουμε μέ κάτι κακό π.χ. Πῆρε τό σπίτι φωτιά καί καταστράφηκε ἤ πῆρε φωτιά τό δάσος καί κάηκαν ἐκτάσεις. Ὅμως ἐδῶ ἡ φωτιά πού ἦρθε νά βάλει ὁ Κύριος δέν ἔχει καμμία σχέση μέ καταστροφές. Ἀντίθετα ἡ φωτιά τοῦ Χριστοῦ ἔχει εὐεργετικά ἀποτελέσματα.

Εἶναι ἡ φωτιά μέ τήν ὁποία ὁ χριστιανός θερμαίνεται, φλέγεται ἐσωτερικά χωρίς νά καίγεται, ὅπως ἦταν ἡ φωτιά πού εἶδε ὁ Μωϋσῆς νά περιβάλλει τήν βάτο στό ὄρος Χωρήβ χωρίς νά καίγεται, καί μέ αὐτή τή φωτιά ὁ Θεός ἔκανε αἰσθητή τήν παρουσία Του (παράβαλε Ἔξοδος 3, 2-6).

Εἶναι ἡ φωτιά πού αἰσθανόταν ὁ Προφήτης Ἱερεμίας στά κόκκαλά του, πού τόν ἔσπρωχνε ἀκαταμάχητα νά ἀναγγέλλει τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ· «οὐκ ἰδού οἱ λόγοι μου ὥσπερ πῦρ φλέγον ;» (Ἱερεμ. 29, 29). Καί οἱ ἄλλοι προφῆτες, τήν προφητεία, τό μήνυμα πού ἔπαιρναν ἀπό τόν Κύριον, τό αἰσθάνονταν σάν φωτιά πού τούς ἔκαιγε μέσα τους καί τούς παρακινοῦσε νά τό ἐξαγγείλουν στόν λαό καί τότε μόνον ἡσύχαζαν.

Αὐτή ἡ φωτιά πού ἔρριξε ὁ Κύριος στή γῆ εἶναι ἐκείνη πού κατῆλθε στούς Ἀγίους Ἀποστόλους τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς μέ τή μορφή πυρίνων γλωσσῶν καί ἡ ὁποία τούς ἁγίασε, τούς φώτισε καί ἀπό ἁπλούς ψαράδες τούς ἔκανε μέγιστους σοφούς καί τούς ἐνδυνάμωσε νά κηρύξουν σ΄ὅλον τόν κόσμο τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ.

Ἀπό αὐτή τή φωτιά ἡ καρδιά μας θερμαίνεται μέ ἀνέκφραστη δυνατή ἀγάπη πρός τόν Χριστό, ὅπως καί ἐκεῖνοι οἱ δύο Ἀπόστολοι στήν πορεία πρός Ἐμμαούς αἰσθάνθηκαν καί περιέγραψαν : «οὐχί ἡ καρδία ἡμῶν καιομένη ἦν ἐν ἡμῖν, ὡς ἐλάλει (ὁ Κύριος) ἡμῖν ;» (Λουκᾶ 24, 32).

Αὐτή ἡ φωτιά δημιουργεῖ στήν ἀνθρώπινη καρδιά ἀπερίγραπτο ζῆλο πρός κάθε τί καλό. Τόν δίκαιο ἄνθρωπο τόν χαροποιεῖ. Τόν ἁμαρτωλόν κινεῖ στήν μετάνοια. Καί μᾶς μέ τήν φλόγα, τοῦ κατά Θεόν ζήλον καί ὅλους παρακινεῖ νά δραστηριοποιούμαστε πρός κάθε καλό ἔργο (παράβαλε Ρωμ. 12, 11).