Τί ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων, ων ανταπέδωκε ημίν;Τί ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων, ων ανταπέδωκε ημίν;
- Λεπτομέρειες
- 30 Οκτωβρίου 2011
- Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας
Μεγάλα και θαυμαστά επέτρεψε ο Πανάγαθος να ζήσουμε στο φετινό προσκύνημά μας στην Μικρά Ασία!
Όμορφα και ευλογημένα που γέμισαν την ψυχή μας με ευγνωμοσύνη και τα χείλη μας με ύμνους ευχαριστίας στο Θεό!
Ποιος φανταζόταν πριν από λίγα χρόνια ότι η Πρόνοια του Θεού θα επέτρεπε την παρουσία σλαβόφωνου ποιμνίου-και όχι μόνον-στη Νότια Τουρκία…
Μια παρουσία που θα οδηγούσε τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη στην ανάθεση της διαποίμανσης της Μητρόπολης Πισιδίας και Εξαρχίας Σίδης και Ατταλείας…
…στον σεβασμιότατο Σωτήριο Τράμπα;
Ποια άλλη λέξη εκτός από τη λέξη «θαύμα» ταιριάζει για να χαρακτηρίσουμε το γεγονός
της επαναπόκτησης,
αναστήλωσης,
εξοπλισμού
και επαναλειτουργίας
του ιστορικού ιερού ναού των αγίων Παύλου του Αποστόλου και Αλυπίου του Κιονίτου Ατταλείας…
Εν μέσω οικονομικής κρίσης…;
Ενός ναού που αγοράστηκε ως ερείπιο…
και μετατράπηκε σε αληθινό στολίδι!
Αποδεικνύοντας περίτρανα ότι «…τοῖς ἀγαπῶσιν τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν» κι ότι την Εκκλησία δεν την αγγίζει κανενός είδους κρίσις!
Δέος μας κατέλαβε όταν το προηγούμενο βράδυ των θυρανοιξίων τοποθετήσαμε στο ειδικά ετοιμασμένο προσκυνητάρι…
το πιστό αντίγραφο της εικόνα της Παναγίας του Κύκκου…
Που φιλοτέχνησαν και μας έστειλαν οι πατέρες της ομώνυμης μονής. Τους ευχαριστούμε θερμά.
Η Πλατυτέρα με απλωμένα τα χέρια περίμενε το ποίμνιό της…
Κι ο άγιος Αλύπιος παρατηρούσε ασκητικά τις προετοιμασίες της τελετής των θυρανοιξίων.
Η 3 Σεπτεμβρίου περιλάμβανε αρχαιολογικές επισκέψεις
Πρώτος σταθμός η Πέργη από όπου πέρασε ο απ.Παύλος…
Με λίγη φαντασία μπορείτε να τον δείτε να μπαίνει στην Πέργη από αυτή την είσοδο…
Κι ίσως να κάθησε κάπου εδώ σε κάποια από αυτές τις πέτρες για να κατηχήσει κάποιον ενδιαφερόμενο.
Ακολούθως πήγαμε στο πιο καλοδιατηρημένο θέατρο του αρχαίου κόσμου στην Άσπενδο…
Διατηρήθηκε γιατί είχε γίνει καραβάν σαράγ…
Εδώ μια άλλη άποψη.
Γεύμα παραπλεύρως του ποταμού Dimcay στην Αλάγια…
και πορεία προς τον άγιο Γεώργιο του Βουνού λίγο πάνω από την πόλη της Αλάγιας.
Εδώ βλέπετε την Αλάγια ή Αλάνγια όπως την λένε οι τούρκοι.
Το ξωκκλήσι αυτό το έχτισε ο παππούς του π.Ελευθερίου Χαβάντζα, που συμμετείχε στο προσκύνημα.
Ποιος από τους μαρτυρικούς προγόνους του θα πίστευε ότι οι συνθήκες κάποτε θα επέτρεπαν να κάνουμε εσπερινό…
Μαζί με τους ντόπιους κατοίκους, με κεριά και μανουάλια που έφερε ο ίδιος ο Αντιδήμαρχος από το σπίτι του…
Καθώς και παράκληση μέσα στο έρημο ξωκλήσι που μοσχοβολούσε θυμίαμα;
Ακολούθησε ανταλλαγή δώρων με τον τοπικό αντιδήμαρχο
Και ένα ταψί μπακλαβάς επισφράγισε τα φιλικά του αισθήματα.
Την επόμενη μέρα Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου, κι ενώ στον Άγιο Αλύπιο και άγιο Παύλο οι ιερείς μας έπαιρναν καιρό…
Ένα χαρούμενο ανθρώπινο λεφούσι κατέκλησε τους δρόμους του Kaleici. Ρωμιοί με Ατταλειώτικη ή όχι καταγωγή, ρώσοι, ρουμάνοι, τούρκοι έρχονταν να πανηγυρίσουν μαζί.
«Αρατε πύλας, οι άρχοντες υμών και επάρθητε πύλαι αιώνιοι και εισελεύσεται ο Βασιλεύς της δόξας» ακούστηκε επιτακτικά η φωνή του Μητροπολίτη έξωθεν του ναού.
Το πλήθος είχε κατακλίσει ασφυκτικά κάθε σπιθαμή του διαθέσιμου χώρου…
«Τις εστίν ο Βασιλεύς της Δόξης!;»
Ο Μητροπολίτης εισέρχεται πανηγυρικά
Μαζί του και οι ιερείς…9 συνολικά όσα και τα τάγματα των αγγέλων…
Αμέσως οι ψάλτες παίρνουν τις θέσεις τους…
Και οι πιστοί σπεύδουν να κατακλίσουν τον ανακαινισμένο ναό που είναι ένα αληθινό στολίδι.
Ας αφήσουμε τις εικόνες να μιλήσουν μόνες τους για την λαμπρότητα και την ιεροπρέπεια της Θείας Λειτουργίας.
Μέσα στο ναό τα πάντα λάμπουν.
Το «Πιστεύω» και το «Πάτερ ημών» απαγγέλθηκε σε 3 γλώσσες ελληνικά, τουρκικά και ρωσικά. Εδώ οι τούρκοι αδελφοί…
Και φτάνει η ευλογημένη ώρα της πρώτης Θείας Κοινωνίας της νεοφώτιστης Ελισάβετ. Η ίδια γράφει λίγο αργότερα:
«Ευχαριστώ τον επίσκοπό μας και όλους εσάς. Τι καλά που είστε παρόντες στη ζωή μας! Μας την αλλάξατε εντελώς! Βγήκαμε από ένα σκοτεινό τούνελ και τώρα βλέπουμε το ΦΩΣ!
Αδύνατον να περιγράψω την ευτυχία μας! Όλοι εσείς οι αδελφοί μας μας αποδεχτήκατε και μας κάνατε ένα κομμάτι σας με την αγάπη σας. Σας ευχαριστούμε.
Όταν μετά τη Θεία Λειτουργία ακολούθησε το μυστήριο του γάμου μας, μας υποδεχτήκατε με τραγούδια στο ναό…
Παρ’ όλο που δεν καταλαβαίναμε τα λόγια η αγάπη σας έγραψε τη στιγμή εκείνη στην αιωνιότητα.
Η ευτυχία μας είναι απερίγραπτη.»
Ακολούθησε γιορταστικό γεύμα σε ξενοδοχείο της Αττάλειας.
Προσφωνήσεις και ευχαριστίες στους δωρητές…
«Πάντες ευχηθώμεν περιχαρώς…» έψαλλε ο π.Νικόδημος Αεράκης.
Και πραγματικά πάντες ήμαστε περιχαρείς…
Για το ναό μας, για τους νεοφώτιστους, για τους νεόνυμφους για την Εκκλησία που ζωντάνεψε και πάλι στη Μ.Ασία…
Μερικοί μάλιστα το εξέφρασαν και με ύμνους και ωδές πνευματικές.
