Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

Ο ΓΑΜΟΣ - ΤΟ ΓΑΜΗΛΙΟ ΓΕΥΜΑ

ΤΟ ΓΑΜΗΛΙΟ ΓΕΥΜΑ

Ευλογημένη η εποχή μας! Σήμερα, το ζευγάρι εγκαταλείπει τους καλεσμένους και τρέ­χει στο αεροπλάνο, το τραίνο ή το βαπόρι, για το μήνα του μέλιτος!

Αλλά ας συνεχίσουμε για κείνο τον καιρό: Κατά τα παληά έθιμα, η παράνυμφη, ή η αδελφή του γαμπρού, το πρωί της επόμενης μέρας, άνοιγε διακριτικά την πόρτα της κρεββατοκάμαρας, έμπαινε και η μητέρα του γαμπρού από πίσω, ανοίγανε το πάπλωμα και... διαπιστώνανε «ιδίοις όμασι» πως το ζευγάρι είχε γίνει «ζευγάρι» και ότι η κοπέλα ήταν παρθένα!

Την επομένη, ήταν ο «Αντίγαμος», το «Γκελίν Ερτεσή». Το απόγευμα της μέρας εκεί­νης, Δευτέρα ήταν, η νύφη δεχόταν στο καινούριο σπιτικό της, τις επισκέψεις παληών και νέων φίλων και συγγενών που ερχόντουσαν να προσφέρουν τα δώρα τους. Χρυσά ή ασημέ­νια νομίσματα, βραχιόλια χρυσά, σκουλαρίκια, ασημένια κουταλοπήρουνα, σερβίτσια του γλυκού κ.α. Ακολουθούσαν από μέρους της νύφης, τραταρίσματα, σουμάδες, κουφέττα, λουκούμια κι αφράτα μύγδαλα της Χίου τα οποία οι επισκέπτες τα τύλιγαν στα μαντήλια τους και τα έπαιρναν μαζί τους φεύγοντας, για τα παιδιά τους. Κατά το βραδάκι άρχιζε με τη συνοδεία της μουσικής, να μοιράζει η νύφη τα δώρα της, που τα είχε σε «Μποξά», στους οικείους και συγγενείς. Ο «Μποξάς» ήταν ένα δέμα φτιαγμένο από τετράγωνο ύφασμα (ενός περίπου τετραγωνικού μέτρου) μεταξωτό που περιείχε διάφορα δώρα, ρούχα συνή­θως, ανάλογα με την ηλικία και το φύλο εκείνου για τον οποίο προοριζόταν. Αρχιζε πάντα από τον πεθερό και την πεθερά που τα δικά τους δώρα ήταν και τα πιο βαριά. Ο Μποξάς συνήθως περιείχε ένα φόρεμα (σε ύφασμα), ζευγάρια κεντητές κάλτσες, πλεγμένες από τα χέρια της νύφης, ένα ζευγάρι παντόφλες βελουδένιες και χρυσοκεντημένες, πουκάμισο, με­ταξωτό μαντήλι κ.α.

Οι γιορταστικές εκδηλώσεις του γάμου κρατούσαν όλη τη βδομάδα που ακολουθούσε το γάμο, για να γνωριστούν οι καινούριοι συγγενείς μεταξύ τους και να συσφιχτούν οι με­ταξύ τους κατοπινές σχέσεις.

Από το βιβλίο «ΑΤΤΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΤΤΑΛΕΙΩΤΕΣ» Τόμος Β΄, Σελ. 51