Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

«ΟΥΚ ΗΛΘΟΝ ΒΑΛΕΙΝ ΕΙΡΗΝΗΝ»

ΕΡΩΤΗΣΗ : Στό Εὐαγγέλιο τοῦ Ματθαίου διάβασα τά λόγια τοῦ Κυρίου : «Οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἀλλά μάχαιραν» (10, 34). Ἐγώ ἤξερα ὅτι ὁ Χριστός ἦλθε στή γῆ νά φέρη τήν εἰρήνη στόν κόσμο. Πῶς ἐδῶ λέγει τό ἀντίθετο. Τί σημαίνει αὐτό ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Ἐάν ὁ Κύριος ἔλεγε μόνον τά λόγια αὐτά, δικαιολογημένα νά μᾶς φαίνονταν παράξενα. Ὅμως αὐτά τά εἶπε σέ συνάφεια μέ κάποια ἄλλα λόγια Του : Στόν στίχο 21 τοῦ ἰδίου κεφαλαίου διαβάζουμε : «Παραδώσει ὁ ἀδελφός ἀδελφόν εἰς θάνατον καί πατήρ τέκνον, καί ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπί γονεῖς καί θανατώσουσιν αὐτούς.» Μέ αὐτά τά λόγια προαναγγέλλει καί μᾶς προετοιμάζει ὁ Κύριος τό τί θά συμβαίνει ὅταν ἕνα μέλος τῆς οἰκογενείας θά πιστεύει σ΄Αὐτόν καί τό ἄλλο θά τηρεῖ ἐχθρικήν στάσιν ἀπέναντι Του. Ὁ θρησκευτικός φανατισμός τοῦ ἀπίστου θά καταδιώκει τόν πιστόν συγγενῆ μέχρι καί νά τόν θανατώνει. Τό εἴδαμε αὐτό σέ πλεῖστες περιπτώσεις καί σέ παλαιότερα χρόνια καί στίς ἡμέρες μας. Τήν Ἁγία Μαρίνα ὁ εἰδωλολάτρης - ἱερέας πατέρας της τήν παρέδωσε στό Μαρτύριο. Τήν Ἁγία Βαρβάρα, μέ τά ἴδια του τά χέρια, ὁ φανατικός εἰδωλολάτρης πατέρας της τήν σκότωσε, ἐπειδή ἔμεινε πιστή στόν Χριστό ! Στίς ἡμέρες μας στήν Οὐγκάντα ὁ φανατικός μουσουλμάνος πατέρας ἔρριξε στήν φωτιά τόν γυιό του πού βαπτίσθηκε χριστιανός καί ἔμενε πιστός στόν Χριστό. Ἔ, λοιπόν, λέγει ὁ Κύριος δέν ἦλθα νά ἐπιβάλω εἰρήνη μεταξύ τοῦ πιστοῦ υἱοῦ καί τοῦ ἄπιστου πατέρα ἀλλά χωρισμόν. Νά μή παρασυρθεῖ ὁ πιστός ἀπό τίς ἀπειλές ἤ τίς ὑποσχέσεις τοῦ ἄπιστου συγγενοῦς καί συγκατατεθεῖ ὁ πιστός μέ τίς ἀπαιτήσεις τοῦ ἄπιστου πατέρα. Μία τέτοια συμφιλίωση, μιά τέτοια εἰρήνη εἶναι ἀντίθετη πρός τό θέλημά μου, εἶναι σάν νά μᾶς λέγει ὁ Κύριος.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἑρμηνεύοντας τόν στίχον αὐτόν (34) σχολιάζει : Ἡ ὁμόνοια δέν εῑναι πάντοτε καλή. Ἡ κακή συμφωνία τῶν ἀνθρώπων νά κτίσουν τόν Πύργο τῆς Βαβέλ, προσβάλλοντας τόν Θεό μέ τήν ὑπερηφάνειά τους, χτυπήθηκε ἀπό τήν καλή διαφωνία καί ἔτσι ἐπῆλθε ἡ εἰρήνη. Ἡ πραγματική εἰρήνη ἐπέρχεται ὅταν ἀποχωρίζεται κανείς ἀπό τό ἠθικῶς ἀθεράπευτο ἄρρωστο μέλος. Ὁ Χριστός δέν ἐπιθυμεῖ νά διΐστανται τά συγγενικά μέλη τό ἕνα ἀπό τό ἄλλο· ἀντιθέτως θέλει ὅλοι νά ἔχουν ὁμόνοια καί νά ἀποδέχονται τόν λόγον Του. Ἐκεῖνοι μάχονται τήν ἀλήθεια καί προκαλοῦν τόν χωρισμόν.

Καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θέτει τό ἐρώτημα : «Τίς κοινωνία φωτί πρός σκότος ; τίς δέ συμφώνησις Χριστοῦ πρός Βελίαλ ; ἤ τίς μερίς πιστῷ μετά ἀπίστου ; (2α Κορινθ. 6, 14-15).

Ὅμως αὐτό δέν σημαίνει ὅτι πρέπει ἐκεῖνος πού πίστεψε στόν Χριστό ἀμέσως νά ἀποχωρίζεται σωματικά ἀπό τούς συγγενεῖς του. Τοῦτο δέν τό γράφει. Ἀρκεῖ μέ τήν ψυχή νά εἶναι χωριστά, καί στήν ψυχή του νά μήν δέχεται τίποτε ἀπό τίς ἄπιστες σκέψεις καί πράξεις.