Λειτουργούντες Ναοί

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΑΛΥΠΙΟΥ ΑΤΤΑΛΕΙΑΣ

 Τό ἱστορικό τοῦ Ναοῦ

Κατά τήν κτητορική ἐπιγραφή, ὁ ναός κτίστηκε μέ δαπάνη τῶν οἰκογενειῶν Εὐστρατίου καί Ἐφραίμ Δανιηλίδων. Ὁ Χατζη-Ευστράτιος καί ὁ Χατζη-Ἐφραίμ ἦταν ἐξάδελφοι. Μέ τήν ἐντατική ἐργασία τους ἀπέκτησαν μεγάλη περιουσία καί ἔκαναν πολλές ἀγαθοεργίες γιά τό καλό τοῦ τόπου.

Ὁ ναός - κατά τήν κτητορική ἐπιγραφή καί πάλι - θεμελιώθηκε μέσα στό κάστρο, στήν ἑλληνική συνοικία Καλιτσασλάν τήν 1η Αὐγούστου 1843 καί ἀποπερατώθηκε τήν 6η Μαΐου 1844. Φαίνεται ὅτι χρησιμοποιήθηκε ὡς ἰδιωτικός ναός τῆς μεγάλης οἰκογένειας τῶν Δανιηλίδων καί, μετά τά γεγονότα τοῦ 1922, περιῆλθε στήν ἰδιοκτησία ἰδιώτου.

Τό κτήριο τοῦ ναοῦ εἶχε ἐγκαταλειφθεῖ στή φθορά τοῦ χρόνου ἐπί 85 περίπου ἔτη. Οἱ τελευταῖοι ἰδιοκτῆτες, μέ τήν ἄδεια καί ἐποπτεία τῆς τοπικῆς ἀρχαιολογικῆς ὑπηρεσίας ἄρχισαν κάποια ἔργα στηρίξεως τῶν ἐξωτερικῶν ὄψεων τῶν τοίχων. Τά ἔργα αὐτά συνεχίστηκαν καί ὁλοκληρώθηκαν, ἐξωτερικά καί ἐσωτερικά, μετά τήν ἐκποίηση τοῦ ναοῦ.

Χρειάσθηκε νά ἐνισχυθοῦν τά θεμέλια, νά ἐπισκευασθεῖ ἡ στέγη, νά ἐπισκευασθοῦν ἐκ νέου τά παράθυρα, οἱ ἐξωτερικές πόρτες, ὁ γυναικωνίτης, ἡ σκάλα, ἡ πλακόστρωση τοῦ δαπέδου καί νά ἐπισκευασθοῦν τά γύψινα κιονόκρανα καί ὁλόκληρος ὁ ἐσωτερικός καί ἐξωτερικός φυτικός διάκοσμος. Ἔτσι ἀνέκτησε ὁ ναός τό ἀρχικό του κάλλος.

Καθώς δέν ὑπῆρχε πλέον ναός τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στήν Ἀττάλεια, ἀπ΄ὅπου πέρασε κατά τήν Α΄Ἀποστολική περιοδεία του, ἀποφασίσθηκε ὁ ναός νά τιμᾶται καί εἰς τό ὄνομα τοῦ Ἁγ. Παύλου. Γι΄αὐτό τοποθετήθηκαν δύο μαρμάρινες Ἅγιες Τράπεζες πρός τιμήν τοῦ Ἁγ. Παύλου καί τοῦ Ἁγ. Ἀλυπίου.

Μετά τήν μεταβίβασή του στήν κυριότητα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὁ ναός ἐξοπλίσθηκε μέ ὅλα τά ἀναγκαῖα ξυλόγλυπτα, τά ὁποῖα κατασκευάσθηκαν στήν Κορέα, ἱερές εἰκόνες, ἱερά σκεύη, κανδήλια κ.λπ.

 

Λειτουργούντες Ναοί