Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΤΤΑΛΕΙΑΣ

Τό ὄνομα Ἀττάλεια ἡ πόλη τό ἔλαβε ἀπό τόν ἱδρυτή της Ἄτταλον Β΄ τόν Φιλαδελφέα, βασιλέα τῆς Περγάμου. Λέγεται ὅτι ὁ Ἄτταλος θέλοντας νά ἐπεκτείνει τό βασίλειό του πρός νότον ἔστειλε ἀνθρώπους του νά βροῦν μιά τοποθεσία, πού νά ξεχωρίζει σέ ὀμορφιά ἀπ΄ὅλα τά ἄλλα γνωστά μέρη. Ἡ ἀποστολή τῶν ἐρευνητῶν ἔψαξε ὅλες τίς ἀκτές τοῦ Αἰγαίου, προχώρησε καί σέ κεῖνες τῆς Μεσογείου καί τελικά ἀνακάλυψε ἕναν πλατύ κόλπο μέ φυσικό λιμάνι. Συνάμα τό μέρος παρουσίαζε παραμυθένια ὀμορφιά. Ὅλη ἐκείνη ἡ ἀκτή ἔμοιαζε σάν νά κρέμεται ἀπό μεγαλειώδη ὀροσειρά μέ κορυφές κατάλευκες ἀπό τά χιόνια. Οὐρανός καταγάλανος καί ἥλιος πού καταύγαζε τά πάντα μέ τίς χρυσές του ἀκτίνες.¹

Ἡ Ἀττάλεια εἶναι χτισμένη πάνω σέ ὕψωμα, 40-50 μέτρα ψηλότερα ἀπό τήν ἐπιφάνεια τῆς θάλασσας καί ἔτσι τά ποτάμια στίς ἐκβολές τους σχηματίζουν πανέμορφους καταρράχτες. Τό ὀχυρωμένο μέ ἰσχυρά κάστρα λιμάνι της σύντομα ἀπέκτησε μεγάλη σπουδαιότητα ἀπό πλευρᾶς ἐμπορικῆς καί στρατιωτικῆς. Κατά τούς βυζαντινούς χρόνους στά ναυπηγεῖα της κατασκεύαζαν τά περίφημα καί ξακουστά πλοῖα «Ἀτταλειάτα», σκαριά ταχύτατα καί εὐέλικτα, πού ἦταν ὁ φόβος καί ὁ τρόμος τῶν ἐχθρῶν της.²

Ἡ Ἀττάλεια ἔζησε - ὅπως καί οἱ ἄλλες περιοχές τῆς Μικρᾶς Ἀσίας - τίς καλές καί πικρές ἐποχές της· Ρωμαϊκή κατάκτηση, βυζαντινή περίοδο, Β΄ Σταυροφορία, Σελτζοῦκοι, Φράγκοι. Καί τό ἔτος 1391 ὁ Σουλτάνος Βαγιαζίτ ὁ Α΄, ὑπέταξε καί τήν Ἀττάλεια στήν Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία.³